کلود (Cloud Computing) و آینده آموزش دانشگاهی

فضای ابری (Cloud Computing) به بستری گفته می شود که در آن اطلاعات، به جای ذخیره شدن بر روی ابزارهای فیزیکی مانند فلش مموری یا لپ تاپ، در اینترنت نگهداری می شوند و از هر مکان و با هر دستگاه متصل به اینترنت قابل دسترسی هستند.
یکی از مهم ترین مزایای فضای ابری، امکان دسترسی دائمی، آسان و مستقل از ابزار خاص به اطلاعات است. برای مثال، اگر دانشجویی فایل ارائه یا تحقیق خود را در فضای ابری ذخیره کرده باشد، حتی در صورت فراموش کردن فلش مموری یا همراه نداشتن لپ تاپ، می تواند از طریق هر دستگاهی مانند کامپیوتر کلاس یا کتابخانه، به فایل مورد نظر دسترسی پیدا کرده و کار خود را ادامه دهد. این قابلیت، اضطراب ناشی از وابستگی به ابزارهای ذخیره سازی را کاهش می دهد و موجب آرامش خاطر دانشجو می شود.
در پروژه های گروهی نیز، فضای ابری بستری مناسب برای همکاری هم زمان فراهم می کند. دانشجویان می توانند به طور مشترک و هم زمان روی یک فایل کار کنند، بدون آنکه نیاز باشد نسخه های مختلف را بین یکدیگر جابه جا کنند. این فرایند، ضمن صرفه جویی در زمان، هماهنگی میان اعضای گروه را افزایش داده و احتمال بروز اشتباه را کاهش می دهد.
از سوی دیگر، استادان نیز می توانند محتوای آموزشی، منابع درسی و تمرین ها را در پوشه های ابری بارگذاری کنند تا همه دانشجویان، فارغ از زمان و مکان، به آن ها دسترسی داشته باشند. این شیوه، به ویژه در کلاس های ترکیبی (حضوری-مجازی) یا در مواقع غیبت دانشجویان، بسیار کاربردی و موثر است.
در مجموع می توان گفت، فضای ابری با فراهم سازی امکان ذخیره سازی، اشتراک گذاری و همکاری آنلاین، آموزش دانشگاهی را به سمت انعطاف پذیری بیشتر، دسترسی آسان تر و یادگیری هوشمندتر سوق می دهد و آینده آموزش را به سوی کارآمدی و پویایی بیشتر هدایت می کند.