امام سازی و بیزاری ائمه از امام سازان

امام سازی و بیزاری از امام سازان

نویسنده : مهدی سلمانی { دین پژوه }

امام رضا (ع) در حدیثی می فرماید :
[ من ادعی للانبیاء ربوبیه و ادعی للائمه ربوبیه او نبوه او لغیر الائمه امامه فنحن منه برءاء فی الدنیا و الآخره. ]
« هر کس برای انبیاء ربوبیت و برای ائمه ، ربوبیت یا نبوت ، و برای غیر ائمه، امامت ادعا کند ، ما در دنیا و آخرت از او بیزاریم »
{ عیون اخبارالرضا جلد ۲ صفحه ۲۰۰ }

در قسمت انتهایی حدیث ، امام رضا (ع) از کسی ابراز بیزاری در دنیا و آخرت می فرماید که برای غیر ائمه که منظور همان اشخاص غیر معصوم است ، ادعای امامت کند . امام سازی و ادعای امامت برای کسی به این معناست که شخص غیر معصومی را حائز و دارای شئون ، اختیارات ، صفات ، ویژگی ها و مقامات امام معصوم دانسته و به اشاعه و ترویج آن نیز پرداخت . هرکسی شخص غیر معصومی را در هر موقعیت و جایگاه اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و مذهبی ، حائز جایگاه و صفات و شئون و اختیارات ائمه معصوم بداند ، مرتکب چنان معصیتی شده که لایق بیزاری و برائت ائمه معصوم (ع) در دنیا و آخرت است . اهمیت مسئله زمانی روشن تر می شود که در حدیث مذکور شاهد هستیم امام رضا (ع) این عمل را با ادعای الوهیت کردن برای انبیاء و ائمه علیهم السلام ، برابر و مورد ذم قرار داده و از هر دو گروه به یک میزان اعلام برائت و بیزاری می فرماید . این بدان معناست که به همان میزانی که ادعای الوهیت برای پیامبری ایجاد مفسده و انحراف کرده و جامعه ای را به سقوط و تباهی می کشاند ، به همان اندازه ادعای امامت کردن برای فرد غیر معصوم نیز مفسده داشته و ایجاد انحراف خواهد کرد ، چراکه زمانیکه برای فرد غیر معصومی ادعای امامت شد و در جایگاه معصوم قرار گرفت و صاحب شان و اختیار معصوم شد ، در آن صورت هر بدعتی به راحتی در دین وارد شده و هر انحرافی به نام خدا بر دین تحمیل خواهد شد و به دلیل توهم عصمت برای فرد مذکور ، کسی را نیز توان مخالفت ، مقابله و حتی انتقاد نخواهد بود و این یعنی بزرگ ترین ضربه بر پیکره دین و باور دینداران . حالا تصور کنید چنین ادعایی برای کسی مطرح شود که رهبری و حکومت بر جامعه ای را بر عهده داشته باشد ، اینجاست که در چنین جامعه ای نه تنها امکان مخالفت و حتی انتقاد از حاکمیت وجود ندارد ، بلکه به دلیل چنین دیدگاه متوهمانه ای درباره ی رهبر جامعه ، هیچ گونه ناکارآمدی و سوءمدیریتی متوجه او نبوده و تمامی مفاسد و ناکارآمدی ها بر گردن بدنه حاکمیت و حتی مردم جامعه می افتد . نتیجه اینکه باید از چنین رفتار هایی که افراد را بی جهت در جایگاه ائمه قرار داده و به ایجاد تقدس برای آنان می پردازند ، اجتناب کرده و در مقابل آن ایستاده و به بیزاری از چنین افراد و چنین رفتار هایی اقدام کرد .

والسلام نامه تمام