مطالعه روابط طرفین قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و اسناد بین المللی
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات علوم سیاسی، حقوق و فقه، دوره: 3، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_PSLJ-3-4_019
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 618
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه ازاد اسلامی نورآباد ممسنی
عضو هییت علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد نورآباد ممسنی حقوق خصوصی
چکیده
بدیهی است که صنعت حمل و نقل به ویژه حمل و نقل دریایی نقش مهمی در توسعه اقتصاد جهانی داشته است. مقررات مربوط به حمل و نقل دریایی حقوق ایران در سال 1343 به تصویب رسید و در سال 1391 اصلاحات و الحاقات آن بیان شد که دارای جایگاه مهمی در مسایل حمل و نقل دریایی می باشد. هچنین کنوانسیون های روتردام، بروکسل و هامبورگ به عنوان منابع مهم قوانین دریایی در اسناد بین المللی کاربرد دارد. هدف از انجام این پژوهش مطالعه روابط طرفین قرارداد حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و اسناد بین المللی می باشد. نتایج نشان داد: 1. منابع اصلی حقوق حمل و نقل دریایی در ایران علاوه بر قانون دریایی مصوب آبان 1343، کنوانسیون بروکسل سال 1924 می باشد. 2. قوانین ایران دارای نقص و کاستی هایی می باشد که با مقررات بین المللی مطابق ندارد. 3. اصلاح مقررات موجب کاهش خطرات و حوادث دریایی و ایمنی بیشتر در امر حمل مسافر، بارگیری، جابجایی و تخلیه کالاها می شود. 4. زمینه های لازم برای تطبیق و مقایسه مقررات دریایی ایران با راه حل هایی که کنوانسیون های مهم بین المللی مقرر کرده اند فراهم است.کلیدواژه ها
طرفین قرارداد، حمل و نقل دریایی، قانون دریایی ایران، اسناد بین المللیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.