بررسی و تحلیل نقشمایه ها و معماری آرامگاه های پادشاهان هخامنشی

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: اولین کنفرانس ملی دوسالانه باستان شناسی و تاریخ هنر ایران
  • کد COI اختصاصی: AAHI01_062
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1253
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

منظم حقیقت

دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی (گرایشی دوره تاریخی) دانشگاه شهرکرد

چکیده

سلسله هخامنشی حدود 237 سال و از 559 تا 332 قبل از میلاد حکومت کردند. محدوده جغرافیایی آنها از شمال به کنار دریای سیاه (مقدونیه) و از غرب به ساتراپی لیبی و از شرق به هند و از جنوب به خلیج فارس منتهی می شود. طبق گفته هرودت هخامنشیان از طایفه پاسارگادیان بوده اند که در پارس اقامت داشته اند و سر سلسله آنها هخامنش بوده است. و این پژوهش تلاش دارد به هنر هخامنشیان با تاکید بر نقشمایه ها و معماری آرامگاه های پادشاهان هخامنشی بپردازد. چرا که آنچه از هنر هخامنشیان باقیمانده است بیشتر به پادشاهان و درباریان اختصاص دارد و به عبارتی هنر هخامنشی بیشتر درباری است . ساخت مقبره های پادشاهان در واقع یکی از ویژگی های بارز دوران هخامنشی است. ساختار مقبره سازی در دوران هخامنشی ویژگی ها و الگوهای خاص خود را دارا می باشد. ساختار مقبره های مذکور به نحوی است که از دیدگاه هنر و معماری نگاه صاحب نظران در این موضوع را به خود جلب کرده است. در نحوه ساخت مقبره ها در مجموعه باستانی پاسارگاد، تخت جمشید و نقش رستم تفاوت هایی مشاهده می شود. برای مثال مقبره کوروش به شکل پلکانی از پایین و سقفی مخروطی در قسمت فوقانی ساخته شده است. مقبره خشایار و اردشیر به شکل گور دخمه ای بنا شده است. بدون شک تفاوت های مذکور ریشه در شرایط جغرافیایی، اجتماعی، میزان ضعف یا اقتدار حاکمیت، عقاید و آیین های مرسوم آن دوران بوده است. و با توجه به شواهد باقیمانده می توان اذعان داشت که ترکیبی از هنر ملت های مختلف است. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی می باشد. نوع تحقیق کاربردی است و ابزار گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد. محقق با توجه به مشاهدات خود در آثار همچون تخت جمشید، پاسارگاد، نقش رستم بازدید شده به تحلیل موضوع می پردازد

کلیدواژه ها

هخامنشی، آرامگاه، معماری، نقشمایه، پادشاهان هخامنشی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.