معرفی گرانیتوییدهای پرآلکالن بارور از عناصر کمیاب به همراه یک مثال موردی از زون سنندج-سیرجان

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: کنفرانس ملی پژوهش های دانش بنیان در علوم زمین
  • کد COI اختصاصی: IESCONF01_083
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 535
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مریم محمدیزاده

دانشجوی دکتری؛ دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد

سید حسین مجتهدزاده

دانشیار؛ دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد

فریماه آیتی

استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران

چکیده

سیستم گرانیت-پگماتیت پرآلکالن مستعد میزبانی کانیسازی عناصر کمیاب شامل نیوبیم، ایتریم، فلویورین، اورانیوم، توریم، زیرکونیم و عناصر نادر خاکی است. انواع بارور، غنی از تانتالیم، تیتانیم، استرانسیم و باریم هستند و در واحدهای تفریق یافته اسکاندیم و بریلیم نیز تمرکز دارد. محتوی عناصریی از قبیل لیتیم، سزیم، منگنز و روبیدیم در آنها پایین است. توده های گرانیتی مادر با دایک های پگماتیتی (منابع اقتصادی عناصر کمیاب) ارتباط ژنتیکی دارند. از این رو، ابزار اکتشافی خوبی هستند. دایک های پگماتیتی در نزدیکی توده ی گرانیتی مادر و به صورت پچ پچ رخ میدهند. توده های گرانیتی پرآلکالن بارور معمولا در ریفت های درون قاره ای و پس از برخورد قاره ای تشکیل می شوند و عمدتا در گروه گرانیت های نوع A و گرانیت های نوع I به شدت تفریق یافته قرار می گیرند. ترکیب کانی های گرانیت های مادر شامل کوارتز، فلدسپار پتاسیم، هورنبلند، بیوتیت، آپاتیت، ایلمنیت، مونازیت، تیتانیت، زیرکن و به مقدار کمتر آلانیت، کاسیتریت، فلوریت، گارنت، روتیل و اکسیدهای Nb-Y دار می باشد. ماهیت پرآلکالن و نوع A بودن، وقوع در محیط زمین ساختی ریفت درون قاره ای، حضور برخی کانی های شاخص در گزارش کانی شناسی و آنومالی های عنصری در محتوی عناصر کمیاب، توده ی نفوذی خلیفان (واقع در شمال غرب زون سنندج-سیرجان) را به گرانیت های مرتبط با دایک های پگماتیتی بارور شبیه می کند. در این مقاله، تودهی نفوذی خلیفان به عنوان یک مطالعه موردی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها

سیستم گرانیت-پگماتیت پرآلکالن نوع A،عناصر کمیاب و استراتژیک، کانیسازی نوع NYF، توده ی خلیفان

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.