نگاهی دوباره به اضافه اقترانی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: دوفصلنامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 23، شماره: 78
- کد COI اختصاصی: JR_JPLL-23-78_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1010
نویسندگان
دانشیار دانشگاه شهرکرد
دانشجوی دکتری دانشگاه شهرکرد
چکیده
اغلب دستورنویسان سنتی در شرح اضافه اقترانی از اضافه استعاری کمک می گیرند، اما تفاوت زیادی بین این دو اضافه وجود دارد. مهمترین این تفاوت ها در ساختار تشبیهی اضافه استعاری است که اضافه اقترانی چنین ساختاری ندارد برخلاف نظر دستوریان که مضاف را در اضافه اقترانی قصد اصلی می دانند، آنچه در اضافه اقترانی مدنظر است ترکیب مضاف و مضاف الیه است نه هریک از آنها به تنهایی در اغلب جمله هایی که در آنها اضافه اقترانی به کار رفته است با حذف مضاف یا مضاف الیه، جمله مفهومی کنایی پیدا می کند؛ مفهومی که از ترکیب اضافی به دست می آید. راه کاری که دستورنویسان سنتی برای مشخص کردن ویژگی های اضافه اقترانی بیان کرده اند نادرست است. دستورنویسانی هم که از منظر زبانشناختی به بررسی موضوع پرداخته اند نتوانسته اند حق مطلب را ادا کنند و به ظاهر ترکیب اکتفا کرده و همه اضافه ها را در یک گروه بررسی و از تفاوت های معنایی آنها غفلت کرده اند. نتیجه تحقیق حاضر به این نکته منتهی شد که در توضیح اضافه اقترانی نباید مقایسه ای بین اضافه اقترانی و استعاری صورت گیردکلیدواژه ها
دستورزبان،گروه اسمی،وابسته اسمی،مضاف و مضاف الیه،اضافه اقترانی،ترکیب وصفیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.