تامین حق آزادی اطلاعات و تعیین حدود آن (پیشنهادی برای حقوق فناوری اطلاعات و ارتباطات نوین در ایران)
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: همایش بین المللی جنبه های حقوقی فناوری اطلاعات و ارتباطات
- کد COI اختصاصی: LICT01_021
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 434
نویسندگان
دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
چکیده
آزادی اطلاعات و ارتباطات به مثابه یکی از حقوق اساسی بشر در منابع و متون معتبر بینالمللی به رسمیت شناخته شده است. استفاده از این حق، گرچه محدودیت پذیر است،اما اختصاصی به انواع خاصی از رسانه ها ندارد.قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز در اصول بیست و چهارم و یکصد و شصت وهشتم به این حق، وچگونگی رسیدگی به جرایم ناشی از آن اشاره کرده است؛ همان گونهکه قوانین عادی مصداق های جرایم و محدودیت های اعمال این حق را تا اندازه ای تبیین کرده اند.با این حال، مشکل آن است که در اصول قانون اساسی و مصوبات مجلس شورای اسلامی سخنی از رسانه به میان نیامده است؛ و موضوع آنها تنها نشریات و مطبوعات و صدا و سیما است. در نتیجه، خصوصا در حوزه حقوق کیفری، از تعمیم آن به سایر انواع رسانه ها اجتناب می شود.این امر موجب رفتار چندگانه رسانه ها و با رسانه ها می شود که پیامدهای نامطلوب آنآشکار است. برای حل مشکل و به روز رسانی نظام حقوقی دو راه حل پیشنهاد می شود؛ یکی مطمین و اساسی تر و دیگری ممکن و آسان تر: تبدیل واژه نشریات و مطبوعات به رسانه ها در بازنگری قانون اساسی یا تعمیم و تفسیر آن در قانون عادی.کلیدواژه ها
آزادی اطلاعات، آزادی اطلاعات و ارتباطات، جرایم رسانه ای، فناوری های نوین ارتباطیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.