سنجش کارآیی توسعه معابر شهری مطالعه موردی: شهر اهواز
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: دوفصلنامه معماری و شهرسازی پایدار، دوره: 3، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_SAUD-3-1_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 426
نویسندگان
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور رشت، رشت، ایران
دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
شبکه معابر به عنوان ستون فقرات پیکر شهری و شاخصی ارزنده برای ارزیابی مفاهیمی چون؛ توسعه شهری پایدار، رشد هوشمند و شاخص نفوذپذیری مطرح است. پس هرچه میزان برخورداری و سهم هر یک از واحدهای شهری از معابر و شبکه دسترسی ها بیشتر باشد، بستر توسعه از درون فراهم تر میشود. لذا، معابر شهری )اصلی و فرعی( یکی از عناصر و مفاهیم جغرافیایی توسعه است. هدف مطالعه حاضر مقایسه کارایی )برخورداری( نسبی مناطق شهری اهواز و شناسایی مناطق کارآ به لحاظ کارآیی توسعه معابر شهری است. روش تحقیق حاضر از نوع تحلیلی-کاربردی است و جامعه آماری تحقیق حاضر را مناطق 8 گانه شهر اهواز تشکیل میدهد. روش تحلیل داده ها نیز مبتنی بر تکنیک تحلیل پوششی داده است. برای تعیین ضریب کارایی واحدهای مورد بررسی، مشخص کردن واحدهای کارآ و ناکارآ و همچنین میزان پیشنهادی شاخصهای مورد استفاده از 2 رویکرد مدل CCR )خروجی محور و ورودی محور( و برای رتبه بندی واحدهایی که با مدل CCR کارا شدند، از روش اندرسون-پیترسون))AP استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که طبق مدل CCR، مناطق 8، 3، 4 و 2 شهر اهواز کارآ هستند که در تلفیق با کارآیی برتر))AP، رتبه بندی نهایی این مناطق، گویای اولویت بندی گزینه ها به صورت مناطق 2، 3، 4، 8، 5، 7 ، 8 و منطقه 1 شهری است.کلیدواژه ها
تحلیل پوششی داده ها، کارآیی، توسعه کالبدی، شاخص های توسعه معابر، شهر اهوازمقالات مرتبط جدید
- بررسی قابلیت ها و محدودیت های شهر فیض آباد در زمینه ی گردشگری شهری با رویکرد رقابت پذیری شهری
- میزان تاب آوری شهر جوانرود در زمان بحران های طبیعی
- شکل گیری معماری پایدار با توجه به نقش عوامل اقلیمی
- نقش ساخت وساز معماری پایدار سنتی ایران در مناطق گرم و مرطوب
- بررسی مولفه های کیفی کالبدی در بناهای آموزشی به منظور ارتقائ فرآیند یادگیری و افزایش تعاملات فردی و گروهی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.