بررسی پراکنش باکتری های حلکننده فسفات و فعالیت فسفاتازی خاک در کاربری های متفاوت

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: فصلنامه آب و خاک، دوره: 29، شماره: 6
  • کد COI اختصاصی: JR_JSW-29-6_023
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 374
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدرضا ساریخانی

استادیار گرایش بیولوژی و بیوتکنولوژیخاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

نسترن چلبیانلو

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گرایش بیولوژی و بیوتکنولوژیخاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

چلبیانلو علویکیا

استادیار گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

چکیده

منظور بررسی تاثیر کاربریهای مختلف، اثر اقلیم و خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوت بر جمعیت حل کنندگان فسفات و فعالیت فسفاتاز اسیدی و قلیایی خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی درسه کاربری مختلف (لگوم، غلات و عدم کشت ) با دو اقلیم متفاوت (نیمه مرطوب: منطقه فندقلو و نیمه خشک منطقه نمین- اردبیل) انجام شد. نتایج به دست آمده از شمارش جمعیت میکروبی در دو اقلیم نیمه مرطوب و نیمه خشک، بیشترین تعداد کل میکروبی را در کاربری لگوم (بیش از 6 log cfu/g) نشان داد. همچنین بیشترین جمعیت باکتری های حل کننده فسفات آلی و معدنی در کاربری عدم کشت تحت اقلیم نیمه مرطوب (زمین های تحت پوشش چمن و مرتع) مشاهده شد 5/3 log cfu/g . سنجش آنزیمی نیز نشان داد که میزان فسفاتاز اسیدی 430µg pNP/g.h در اقلیم نیمه مرطوب نسبت به نیمه خشک حدود سه برابر افزایش داشته است که این امر حاکی از تبعیت این آنزیم از رطوبت خاک و به تبع آن پوشش گیاهی بهتر و میزان مواد آلی بالا در اقلیم نیمه مرطوب می باشد که خود افزایش فعالیت ریزجانداران خاک و محتوای آنزیمی خاک را به دنبال دارد. همچنین، نتایج این تحقیق نشان داد که میزان تغییرات آنزیم فسفاتاز قلیایی تحت اثر متقابل اقلیم و کاربری بوده است که بالاترین میزان فعالیت این آنزیم تحت کاربری لگوم و اقلیم نیمه خشک مشاهده شد 810 µg pNP/g.h شاید بتوان PH، بالاتر خاک در اقلیم نیمه خشک را دلیل این امر دانست، بعلاوه ممکن است حمایت ریزوسفر گیاهان لگوم از ریزجانداران مولد فسفاتاز قلیایی دلیل دیگری بر بالا بودن این پارامتر در کاربری لگوم نسبت به سایر کاربری ها باشد.

کلیدواژه ها

حل کنندگان فسفات، فسفاتاز اسیدی و قلیایی، فسفر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.