بررسی تحلیلی نظرات فقهی تجدیدنظر آراء و نقص احکام دادگاههای دادگستری در فقه اسلام و حقوق ایران

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مدیریت و مهندسی پیشرفت
  • کد COI اختصاصی: ICMPE01_036
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1658
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حسین علی احمدی

عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران

علی کشفی

قاضی و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران مرکزی

رمضانعلی ملکی

قاضی و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران مرکزی

چکیده

سرعت و دقت دو امر مهم در مدیریت قضایی و رسیدگی به دعاوی است. قاضی با دقت رای یا قرار لازم را صادر مینماید و پس از امر مختومه متوجه خطا میشود. آیا در صورت کشف خلاف، قاضی حق رسیدگی مجدد به دعاوی رسیدگی شده و تجدیدنظر در آن را دارد آیا قاضی حق نقض آراء خود و دیگران را دارد. این مقاله به تنظیم مدیریت منطقی سرعت در رسیدگی و عدالتقضایی بهمنظور حفظ نظام، پیشگیری از اختلال و اجرای عدالت در حکم میپردازد. با بررسی متون فقهی و مواد قانونی مربوط پژوهش سعی میکند به تحلیل نظریات فقها در دوران قبض ید، دوران بسط ید فقیه و بررسی روایات و مستندات قضاء در امرمختومه و امور اشتباه بپردازد و باکار کتابخانهای و سیستم مقایسه و تحلیل محتوا به جمعبندی نهایی برسد. در تحلیل نظریات، دو نظریه جواز و عدم جواز وجود دارد. مستندات و ادله هر یک تحلیل مضمون میگردد. نتایج تحقیق برای عملیاتاجرایی نشان میدهد که : 1- نقض رای، درباره آرایی که حاوی شرایط قضاء در اسلام و آراء فاقد آن فرق دارد. 2- نقض رای و تجدیدنظر در آراء قضات منسوب بستگی به نظر ولایت و قوانین حکومتی دارد. 3- نقض رای مجتهد بدون حجت شرعی ممنوعاست. 4- تجدیدنظر در رای اجتهادی اشکال ندارد ولی نقض رای بهصرف تفاوت در اجتهاد اشکال دارد. 5- نقض آراء و قرارهای خلاف قانون، خلاف شرع و ظالمانه، واجب است. 6- عدالت و حق مداری مقدم بر جلوگیری از اختلال نظام و اصل سرعت درقضاوت است. مقاله به مقایسه حقوق اسلام با حقوق رومی نمیپردازد اما به تحلیل مقایسهای مواد قانونی آیین دادرسی مدنی و تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب با فقه و حقوق اسلامی اشاره دارد.

کلیدواژه ها

طاغوت، امر مختومه، قواعد فقه، حقوق، اجتهاد، آیین دادرسی، عدالت، دادگاه تجدیدنظر، رسیدگی قضایی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.