مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد وابسته و ناوابسته به شبکه های اجتماعی مجازی

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی و مطالعات اجتماعی ایران
  • کد COI اختصاصی: ESCONF02_223
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 300
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

زهرا گوهری حسین پور

دانشجوی کارشناسی ارشد شخصیت، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

عاطفه فردوسی پور

استاد مدعو گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد وابسته و ناوابسته به شبکه های اجتماعی مجازی در دانشجویان انجام گردید روش پژوهش حاضر از نوع مقطعی و مقایسه ای و از نظر گردآوری داده ها از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران تشکیل داد که در سال تحصیلی 1393-1394 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش تصادفی ساده به تعداد 200 نفر بود. تعداد گروه های این پژوهش 4 گروه بود که عبارتند از: گروه 1. افرادی که از شبکه های اجتماعی استفاده نمی کنند یا کمتر از 1 ساعت استفاده می کنند. گروه 2. افرادی که روزانه به مدت 1 تا 3 ساعت از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. گروه 3. افرادی که روزانه بین 3تا 5 ساعت از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. گروه 4. افرادی که روزانه بیش از 5 ساعت از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه به همراه سوالات دموگرافیک در اختیار دانشجویان قرار گرفت و داده های مورد نیاز جمع آوری شد. تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 20 و با آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه (طرحواره های بریدگی و طرد، دیگر جهت مندی و محدودیتهای مختل) دانشجویانی که فعالیت زیادی در شبکه های مجازی دارند(گروه 3و4) بیشتر از دانشجویانی است که فعالیت کمتری دارند. اما در طرحواره های خودگردانی و گوش به زنگی تفاوتی نشان داده نشد.

کلیدواژه ها

طرحواره های ناسازگار اولیه؛ شبکه های اجتماعی؛ اعتیاد اینترنتی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.