ضابطه شرعی شناخت جرایم قابل گذشت و چالش های تفکیک قضایی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: کنفرانس ملی فقه، حقوق و روانشناسی
- کد COI اختصاصی: CJLP01_119
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 685
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی
چکیده
قانون گذار در ماده 103 قانون مجازات اسلامی، مصوب 1392 که در مورد شناخت جرایم قابل گذشت است، بیان می دارد: اصل بر غیر قابل گذشت بودن جرایم است.چنانچه قابل گذشت بودن جرمی در قانون تصریح نشده باشد، غیر قابل گذشت محسوب می شود مگر اینکه از حق الناس بوده و شرعا قابل گذشت باشد. در ماده مذکور، قانون گذار تکلیف جرایمی که در قانون مجازات اسلامی از حیث قابل گذشت بودن و غیر قابل گذشت بودن، نامعلوم می باشند را مشخص نموده و جرایم اخیر را غیر قابل گذشت اعلام نموده است؛ اما پس از آن به یک باره، اصلی که بر آن نظر داشته است را نادیده می گیرد و نظر بر شرع و مفاهیم شرعی می نماید. هدف از نگارش این نوشتار پاسخ به این پرسش است: آیا قضات برای رسیدگی به رفتارهایی که در قانون از حیث قابلیت گذشت تعیین تکلیف نشده اند، می بایست اصل را بر غیر قابل گذشت بودن جرم قرار دهند یا به شرع مراجعه نموده و در صورت حق الناس بودن، آن جرم را قابل گذشت در نظر بگیرندکلیدواژه ها
جرم، جرم غیر قابل گذشت، جرم قابل گذشت، حق االله، حق الناسمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.