سیمای مناطق بیابانی با تاکید بر بیابانهای ایران

سال انتشار: 1391
محل انتشار: سومین همایش ملی مقابله با بیابان زایی و توسعه پایدار تالابهای کویری ایران
کد COI اختصاصی: DESERTWETLAND03_099
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 1244

نویسندگان

دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی دانشگاه سمنان

چکیده

ارزیابی منابع موجود راجع به بیابان حاکی از آن است که تعریف جامع و واحدی برای بیابانها ارائه نشده و تقسیم بندی های مختلفی از آن صورت گرفته است. در تقسیم بندی بیابانهای موجود در دنیا به بیابانهای باد پناهی، بیابانهای سردمهی، بیابان های دینامیکی (مناطق خشک جنب حاره)، بیابانهای داخلی قاره ها، بیابان های قطبی تقسیم می شوند. 20 درصد کل اراضی کشور است که در طبقه بندی / اراضی کویری و بیابانی ایران با مساحت 34 میلیون هکتار معادل 7آن به کویر با مساحت 10 میلیون هکتار، بیابان 24 میلیون هکتار ، شنزار 12 میلیون هکتار، تپه های ماسه ای 5 میلیونهکتار ، شنزار(ماسه زار) 7میلیون هکتار ، اراضی بیابانی به شدت تخریب یافته 12 میلیون هکتار تقسیم می شوند. در تقسیم بندی بیابانهای ایران به دو دسته بیابانهای داخلی و کناره ای و از نظر منشا و مبدا پیدایش به دو گروه عمده بیابانهای طبیعی یا تاریخی و بیابان با منشا انسانی تقسیم میگردند. البته باید این واقعیت را پذیرفت که محدوده بیابان های ایران را نمی توان تنها با در نظر گرفتن یک یا دو عامل محیطی مورد مطالعه قرار داده و تفکیک کرد بلکه باید از جنبه های اقلیم شناسی، ژئومرفولوژی، زمین شناسی، خاکشناسی، هیدرولوژی و پوشش گیاهی نیز مورد بررسی قرار گیرند.

کلیدواژه ها

ایران، بیابان، تپه ماسه ای، شنزار، کویر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.