شاخصه های جوان تراز علوی (ع)

جوانی، مناسب ترین زمان برای به دست آوردن توانایی ها و دانش هاست؛ به گونه ای که می توان ادعا کرد دوران جوانی، فرصتی طلایی و در عین حال کوتاه است که اگر به خودشناسی و کمال یابی اختصاص یابد، سعادت جوان به خوبی تامین می گردد. با عنایت به اینکه جوانی بهار زندگی بوده و جوانان از قدرت، نشاط و سلامتی بیشتری نسبت به سایر دوران زندگی برخوردارند، شاخصه های برای جوان نمونه و تراز علوی(ع) براساس آموزه های نهج البلاغه مورد تاکید قرار گرفته شده است. از جمله این شاخصه ها عبادت، دوری از آرزوهای دست نیافتنی و خیالبافی، دوری از جهالت و کسب علم و... است. توجه به روش الگویی در منشور تربیتی فرزندان در همه زمانها و مکانها، آن را ممتاز ساخته است. بر این اساس، سن خاص مطرح نیست و بسیاری از رهنمودها را میتوان به سنین کودکی و نوجوانی در کنار سن جوانی نیز تعمیم داد. گذشت زمان نه تنها آن رهنمودها را کهنه نکرده است؛ بلکه هر روز به صورتی زندهتر خود را نمایان ساخته است. در واقع نامه 31 نهج البلاغه، بهترین نقشه راه دستگاه تعلیم و تربیت جامعه اسلامی است که باید قدر آن را دانست و از مطالب دستهبندی و پردازششده آن به عنوان یک منشور تربیتی، نهایت استفاده را کرد. حضرت علی -علیه السلام- در خصوص اهمیت جوانی و تاثیر آن در زندگی فرموده اند در ایام سلامت بدن، سرمایه ای فراهم و مهیا نساخته و در اوایل فرصت های زندگی و نیرومندی، درس عبرتی نگرفتند و درخشنده ترین ایام عمر را رایگان از کف دادند. آیا کسی که در جوانی اهل تن پروری بوده، می تواند در پیری جز شکستگی و ذلت انتظاری داشته باشد؟ و نیز فرمودند: شیئان لا یعرف محلهما الا من فقدهما: الشباب والعافیه؛ دو چیز است که فضیلت و برتری آنها را نداند، مگر کسی که آن دو را از دست داده باشد؛ جوانی و سلامت.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، حضرت علی ، جوان