بررسی تاثیر آموزش هنر بر یادگیری و سلامت روانی دانش آموزان

یکی از مهم ترین وظایف نظام آموزشی ،آماده ساختن افراد برای حضور موثر در اجتماع است و یکی از ملزومات این حضور موثر در برخورداری از خلاقیت می باشد. فعالیت های هنری ضمن ایجاد فرصت برای پرورش حواس،کنجکاوی و پرورش دقت و اعتماد به نفس منجبر به دستیابی آنان به مهارت های هنری آنان می شود .ابتکار و خلاقیت در اغلب کودکان مشاهده می شود ولی منحنی تحول آن در حدود ده سالگی افت می کند که نتیجه آن فقدان علاقه به یادگیری و افزایش مشکلات رفتاری و انگیزشی است و بروز این مسائل به نامناسب بودن روش های تعلیم و تربیت مربوط می شود. یکی از روش های موثر و کارامد ،استفاده از آموزش هنر است که می تواند سبب افزایش خلاقیت و بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شود. در نهایت به این نتیجه رسیده شد که معلمان باید در حین تدریس از روش اثر بخش هنر استفاده نمایند و برای انجام تدریس هر مطلبی آنرا به صورت خلاقانه با هنر ترکیب کنند تا علاوه بر یادگیری دانش آموز در بهبود خلاقیت وی اثر مثبتی داشته باشد.در نتیجه اگر خواستار جامعه ای خلاق هستیم باید دانش آموزانی خلاق را تربیت کنیم و خلاق بودن خود معلم لازمه تربیت دانش آموزی خلاق است.

کلیدواژه ها:

هنر ، خلاقیت ، دانش آموزان ابتدایی ، نظام های آموزشی ، تعلیم و تربیت