ارزیابی قانون انتخابات مجلس در چهارچوب سیاست های کلی انتخابات

انتخابات بسیار موردتوجه قانون گذار اساسی در جمهوری اسلامی بوده است، به طوری که در اصول متعددی از جمله اصل ششم، اصل شصت و دوم، اصل نود و نهم، اصل یک صد و هفتم، اصل یک صد و چهاردهم به آن اشاره کرده است. در این نوشته سعی شده است به ماهیت انتخابات، تعریف، تاریخچه، مبانی، انواع و جایگاه آن در قانون اساسی پرداخته شود ولیکن به دلیل گستردگی موضوع و همچنین اثرگذاری آن در حوزه های مختلف سیاسی لازم است به بررسی مباحث دیگری از جمله تفاوت انتخابات با همه پرسی پرداخته شود. این نوشته به دنبال پاسخ به این پرسش اساسی است که اصلاح قانون انتخابات مجلس، ناظر به سیاست های کلی انتخابات چگونه بوده و تا چه حد توانسته اهداف و بایسته های تبیین شده در سیاست ها را که توسط مقام معظم رهبری(مد طله العالی) ابلاغ شده است را محقق کند. می توان گفت که قانون اصلاح شده انتخابات مجلس ناظر بر سه محور حداکثر مشارکت مردم در انتخابات، رعایت بی طرفی از سوی عوامل (مجریان و ناظران) انتخابات و برقراری سلامت حداکثری انتخابات؛ در چهارچوب سیاست های کلی انتخابات دچار دگرگونی شده است و تا حد زیادی اهداف مندرج در سیاست ها را محقق نموده است.

کلیدواژه ها:

انتخابات ، دموکراسی ، حق تعیین سرنوشت ، سیاست های کلی انتخابات ، قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی