طبقه بندی کیفی منابع آب دشت رامهرمز جهت مصارف مختلف شرب،کشاورزی و صنعت (بر اساس نتایج آنالیز شیمیائی)
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: سی امین گردهمایی علوم زمین
- کد COI اختصاصی: GSI30_281
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 893
نویسندگان
کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
دکترای هیدروژئولوژی،عضو هیئت علمی دانشگاه تهران شمال
دکترای محیط زیست،عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی،مربی سازمان آب و برق خوزستان
چکیده
از مشکلات اساسی توسعه و پیشرفت در هر کشور محدودیت کمی و کیفی منابع آب اس ت. لذاحفاظت از این منابع بخصوص آبهای شیرین به عنوان یکی از مهمترین عوامل حفظ سلامت وتوسعه همه جانبه جوامع مطرح میباشد. پر واضح است که در اولین اقدام برای حفاظت و بهره برداری بهینه از این منابع باید آگاهی و شناخت دقیقی از پتانسیل این منابع داشته باشیم و با انجام پایش های کیفی مستمر آگاهی همه جانبه ای را بخصوص از تغییرات کیفی آنها بدستآورده و زمینه های ایجاد توسعه پایدار را فراهم نمائیم. در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از نتایج آنالیز شیمیائی منابع آب زیر زمینی منطقه دشت رامهرم ز در استان خوزستان وضعیت آبزیر زمینی از نظر مصارف گوناگون مورد بررسی قرار بگیر د. به منظور بررسی وضعیت کیفی آب زیرزمینی دشت رامهرمز از اطلاعات کیفی چاه های مشاهده ای منطقه برای یک دوره ٢ ساله( ۶٩-70تا88-89استفاده شده است. نمونه برداری از آب چاههای منطقه هر ساله برای فصل های خشک و مرطوب توسط سازمان آب و برق خوزستان صورت گرفته و در آزمایشگاه آب منطقه ای استان تجزیه شیمیایی بر روی نمونه ها انجام می شود. بر اساس استانداردهای موجود نمونه برداری و نتایج آنالیز شیمیائی ویژگی های مورد نیاز مصارفکشاورزی، شرب و صنعت مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج هیدروشیمیایی نشانگر این است، که تیپ آب در نواحی جنوبی و شرقی دشت کلروره- سولفاته، در نواحی غربیسولفاته کلسیک و در نواحی شمال دشت کلسیم- منیزیم و در مجموع آب نواحی مختلف دشت رامهرمز در دسته آبهای شور و سولفاته قرار می گیرد. همچنین آب زیرزمینی بخشهای جنوب،جنوب غرب و جنوب شرفی دشت رامهرمز برای کشاورزی مناسب نمی باشد. اغلب آب زیرزمینی در قسمتهای مختلف آبخوان برای مصارف شرب مناسب نمی باشند و از لحاظ مصارف صنعتی نیزاکثر نمونهها دارای خاصیت رسوبگذاری میباشندکلیدواژه ها
هیدروشیمی، آنالیز شیمیایی، دشت رامهرمز، پایشکیفیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.