بررسی وندهای اشتقاقی در گویش شاهرودی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: دهمین کنفرانس بین المللی زبان، ادبیات، تاریخ و تمدن
- کد COI اختصاصی: ICLP10_068
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 239
نویسندگان
دانشجوی ارشد زبان شناسی دانشگاه الزهرا
استاد گروه زبان شناسی دانشگاه الزهرا
چکیده
وندهای اشتقاقی از جمله اجزای جمله هستند که زایایی زبان ها بدان ها وابسته است. این مقاله نیز با هدف بررسی وندهای اشتقاقیدر گویش شاهرودی برای اولین بار، انجام شده. در این مطالعه وندهای اشتقاقی به دو گروه فعلی و اسمی طبقه بندی گردید وسپس با توجه به پیشوند و پسوند بودن، مورد بررسی قرار گرفت . به جز وندهای منطبق بر فارسی معیار که در هر دو گروهوجود داشتند، پیشوندهای /de-,do-/ و /ve-/ با مفهوم (در) و (بر) به عنوان پیشوندهای فعلی این گویش معرفی شدند.همچنین گروهی از پیشوندهای فعلی با عنوان وندهای غیرفعال شناخته شدند که در تمام صورت های فعل وجود دارند ولیمفهوم یا نقش دستوری خاصی ندارند که این پیشوندها شامل: /vâ-/, /hâ-/ و /be-/ و تکواژگونه های مربوط به آن است.در بخش وندهای اشتقاقی اسمی نیز پسوندهای /-ānu/, /-uk/, /-ew/, /-le/, /-ast/ در گروه پسوندهای اسمی مختصاین گویش قرار گرفتند.کلیدواژه ها
گویش شاهرودی، وندهای اشتقاقی، تکواژ، پیشوند، پسوندمقالات مرتبط جدید
- نقش ادبیات حماسی در تقویت هویت ملی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان بیله سوار
- تبیین مبانی آشپزی با تاکید بر اصول فکری مکتب مینی مالیسم
- شخصیت پردازی در رمان “شروع یک زن“ فریبا کلهر
- تصویر یا ایماژ در اشعار علوی سرایندگان معاصر
- Exploring Neurolinguistics Approaches to employ the Power of the Mind in Learning New Languages
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.