ارزیابی زیست فعالی داربست کامپوزیتی نانوبیوگلاس پوشش داده شده با پلی هیدروکسی بوتیرات جهت مهندسی بافت استخوان

  • سال انتشار: 1392
  • محل انتشار: مجله مواد و فناوریهای پیشرفته، دوره: 2، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_JEMI-2-4_002
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 101
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محبوبه منتظری

کارشناسی ارشد مواد، باشگاه پژوهشگران جوان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

سعید کرباسی

عضو هیات علمی گروه بیومواد، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

احمد منشی

عضو هیئت علمی گروه مواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

رضا ابراهیمی کهریزسنگی

کارشناسی ارشد مواد، باشگاه پژوهشگران جوان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

چکیده

توسعه داربست های کامپوزیتی به علت ترکیب شدن خواص مفید دو یا چند ماده در راستای رسیدن به نیازهای مکانیکی و فیزیولوژیکی بافت میزبان روز افزون می باشد. در این تحقیق ابتدا پودر نانوبیوگلاس (nBioglass) با اندازه دانه بین ۶۵-۵۵ نانومتر تهیه و سپس داربست متخلخل سرامیکی بیوگلاس با درصدهای وزنی ۳۰ و ۴۰ ، ۵۰ به روش تکرار پذیری غوطه وری اسفنج پلی یورتان تهیه شد. جهت بهبود استحکام مکانیکی، داربست ها توسط ۶% درصدوزنی- پلیمر پلی هیدروکسی بوتیرات (P۳HB) در مدت زمان ۳۰ ثانیه و ۱ دقیقه پوشش دهی شدند. جهت مطالعات فازی و عنصری، ریخت شناسی، اندازه ذرات و تعیین گروه عاملی به ترتیب از دستگاه های مشخصه یابی XRD، XRF ،SEM ، FE-SEM و FT-IR استفاده شد. سپس جهت ارزیابی زیست فعالی داربست بهینه با ۳۰ درصد وزنی بیوگلاس و ۶ درصد وزنی P۳HB انتخاب گردید. جهت زیست فعالی از محلول شبیه سازی بدن (SBF) استفاده شد که داربست ها به مدت ۴ هفته در این محلول در درجه حرارت ۳۷ درجه سانتی گراد در انکوباتور نگهداری شد. آزمون های XRD , SEM و AAS نشان دهنده تشکیل هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح داربست زیست فعال می باشد. در نتیجه، مناسب ترین داربست، داربستی با ۳۰ درصد وزنی بیوگلاس و ۶ درصد وزنی P۳HB و درصد تخلخل بین %۸۷- ۷۵ می باشد که می تواند در مهندسی بافت استخوان کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها

شیشه زیست فعال ۴۵S۵, داربست کامپوزیتی, P۳HB, مهندسی بافت استخوان

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.