کانه زایی اپی ترمال فلزهای پایه و گران بهای نوع سولفیداسیون حدواسط در کانسار قبچاق (شمال غرب قره چمن، آذربایجان شرقی): شواهد زمین شناسی، کانه زایی و زمین شیمی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: فصلنامه زمین شناسی اقتصادی، دوره: 15، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_ECONG-15-1_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 393
نویسندگان
کارشناسی ارشد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
چکیده
کانه زایی فلزهای پایه و گران بها در کانسار قبچاق به صورت رگه های برشی کوارتز- سولفیدی درون توالی توف و گدازه ائوسن و توده کوارتزدیوریت- گابرو الیگوسن رخ داده است. پیریت، کالکوپیریت، گالن، اسفالریت و طلا همراه با اندکی رآلگار، پسیلوملان و پیرولوزیت، کانه های فلزی و کوارتز، سریسیت، کلریت و کلسیت کانی های باطله هستند. بافت های کانسنگ شامل دانه پراکنده، رگه- رگچه ای، برشی، شانه ای، کاکلی، گل کلمی، پوسته ای، پرمانند و پرکننده فضای خالی است. پنج مرحله کانه زایی در قبچاق قابل تشخیص است. مرحله اول کانه زایی با سیلیسی شدن سنگ های میزبان همراه با اندکی پیریت دانهپراکنده مشخص می شود. مرحله دوم شامل رگه- رگچه های کوارتزی و برش های گرمابی است که حاوی مقادیر متغیری پیریت، کالکوپیریت، گالن، اسفالریت، ± طلا ± رآلگار هستند. مرحله سوم با کوارتز و اکسیدها- هیدروکسیدهای منگنز (پسیلوملان، پیرولوزیت و براونیت) در رگه ها و سیمان گرمابی برش ها قابل تشخیص است. مرحله چهارم شامل رگه و رگچه های کوارتز (کلسیت- کلریت) و مرحله پنجم شامل کلسیت با بافت های رگچه ای و پرکننده فضاهای خالی است. دگرسانی های گرمابی شامل سیلیسی، آرژیلیک متوسط، کربناتی، کلریتی و پروپلیتیک است. الگوی عناصر کمیاب و کمیاب خاکی بهنجارشده به کندریت برای نمونه های کانه دار و سنگ های میزبان، مشابه و بیانگر نقش این سنگ ها در تامین عناصر کانه ساز است. ویژگی های کانسار قبچاق با کانسارهای اپی ترمال نوع سولفیداسیون متوسط قابل مقایسه است.کلیدواژه ها
کانه زایی اپی ترمال, فلزات پایه و گران بها, سولفیداسیون متوسط, قبچاق, قره چمناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.