ارزیابی عملکرد و مولفه های پر شدن دانه تریتیکاله (.X Triticosecale Witt) متاثر از کاربرد قارچ میکوریزا، ورمی کمپوست و نانوسیلیکون در شرایط کمبود آب

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: فصلنامه تنش های محیطی در علوم زراعی، دوره: 16، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_ESCS-16-1_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 251
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ژیلا نظری

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

رئوف سیدشریفی

عضو هیئت علمی گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

محمد صدقی

عضو هیئت علمی گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

حامد نریمانی

دانشجوی دکتری گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

به منظور بررسی تاثیر ورمی کمپوست، میکوریزا و نانوسیلیکون بر عملکرد و محتوای کلروفیل تریتیکاله در شرایط محدودیت آبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل در طول دوره رشد به عنوان شاهد و قطع آبیاری در ۵۰ درصد مراحل آبستنی و سنبله دهی به ترتیب به عنوان محدودیت شدید و ملایم آبی)، کاربرد کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد به عنوان شاهد، کاربرد ورمی کمپوست، میکوریزا و کاربرد توام ورمی کمپوست و میکوریزا) و محلول پاشی نانوسیلیکون (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و محلول پاشی دو گرم در لیتر نانوسیلیکون) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست، میکوریزا و نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل محتوای کلروفیلa (۶۱.۰۲ درصد)، b (۴۳.۱۷ درصد)، کلروفیل کل (۵۵.۹۷ درصد)، کارتنوئید (۵۵.۸ درصد)، حداکثر وزن دانه (۵۴.۷۸ درصد)، طول دوره پرشدن دانه (۱۶.۲۶ درصد) و دوره موثر پرشدن دانه (۴۶.۱۶ درصد) را نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون تحت شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی به طور معنی داری افزایش داد. همچنین یک افزایش حدود ۳۶.۷۸، ۴۵.۸۳، ۶۱.۸، ۴۴.۱۱ و ۵۹.۵۲ درصدی معنی دار به ترتیب در ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه و عملکرد تک بوته درکاربرد ورمی کمپوست، میکوریزا و نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون در شرایط قطع آبیاری در مرحله آبستنی وجود داشت. به نظر می رسد کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون می تواند با بهبود محتوای کلروفیل و مولفه های پرشدن دانه، عملکرد دانه تریتیکاله را در شرایط محدودیت آبی افزایش دهد.

کلیدواژه ها

تنش خشکی, کاروتنوئید, کودهای زیستی, محتوای کلروفیل

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.