تاثیر تغییر کاربری اراضی بر برخی از ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک در منطقه صفاشهر استان فارس
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: اولین همایش ملی بیابان (علوم، فنون و توسعه پایدار)
- کد COI اختصاصی: DESERT01_158
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1197
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک دانشگاه شهرکرد
دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهرکرد
دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهرکرد
چکیده
خاک های مراتع مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل چرای مفرط و ضعیف بودن پوشش گیاهی، معمولاً ماده آلی پایینی دارند. بنابراین، تبدیل مراتع فقیر به زمین های کشاورزی ممکن است تاثیر مثبت بر ویژگی های خاک از قبیل ماده آلی و پایداری ساختمان آن داشته باشد. هدف این مطالعه، ارزیابی تاثیر کشت و کار در مراتع تحت چرای مفرط بر برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در منطقه صفاشهر استان فارس بود. بدین منطور چهار کاربری شامل مرتع با پوشش گیاهی ضعیف، مرتعی که به مدت 17 سال به زمین کشاورزی تبدیل شده است، زمین کشاورزی که به مدت چهار سال به باغ سیب تبدیل شده و نیز باغ سیب قدیمی با قدمت 40 سال، انتخاب شد. نمونه برداری به صورت کاملاً تصادفی، از هر کاربری از دو عمق (20-0 و 50-20 سانتی متر) و در 5 تکرار انجام شد. اسیدیته تبادلی (pH)، قابلیت هدایت الکتریکی (EC)، بافت و اجزای آن، ماده آلی کل، ماده آلی هم اندازه شن یا ویژه (POM) و پایداری خاکدانه ها (MWD) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تغییر کاربری اراضی مرتعی به سایر کاربریها باعث افزایش معنی دار ماده آلی، پایداری خاکدانه ها و مقدار ماده آلی ویژه (POM) در هر دو عمق خاک شده است. همبستگی معنی دار MWD با ماده آلی بیانگر تأثیر مثبت کشت و کار بر ویژگیهای کیفیت خاک در این منطقه است.کلیدواژه ها
مناطق خشک و نیمه خشک، تغییر کاربری، ماده آلی، ماده آلی ویژه، پایداری خاکدانه هامقالات مرتبط جدید
- پایش مکانی خشکسالی با استفاده از شاخص VHI حاصل از داده های سنجنده MODIS - مطالعه موردی: استان تهران
- بررسی دلایل اقلیمی خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس با استفاده از اندازه گیری پارامترهای پهنا و ویژگی های آوندی حلقه های درختی
- طغیان آفات برگخوار نوظهور درختان و درختچه های جنگلی زاگرس شمالی و مرکزی: پیامد تغییرات آب و هوایی
- بانک آب: فرایندی جدید برای احیای حکمرانی آب در ایران
- بررسی تحقیقات خشکسالی در ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.