مسئولیت مدنی ناشی از فسخ قرارداد نسبت به طرف مقابل عقد در حقوق ایران
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات بنیادین در حقوق و علوم قضایی
- کد COI اختصاصی: ISCLAW03_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1548
نویسندگان
استادیار، گروه حقوق-گرایش خصوصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب، ایران -
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق-گرایش خصوصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب، ایران
چکیده
یکی از حقوق پذیرفته شده در فقه و حقوق مدنی ایران، حق فسخ در نتیجه ی یکی از خیارات است. مسئله مهمیکه در مورد دارنده حق خیار مطرح میشود این است که ایا مطالبه خسارت در کنار فسخ قرارداد امکان دارد یا خیر.درحقوق ایران اصل بر لزوم قراردادها است با این حال قانونگذار برای جلوگیری از سواستفاده و زیان ناشی از اصللزوم،استثنائاتی را تحت عنوان خیارات پیش بینی نموده تا احکام مربوط به عقود لازم را تا حدودی تعدیل نماید اما درمواردی ممکن است حق فسخ توسط ذوالخیار به منظور اضرار غیر مورد سوءاستفاده قرار گرفته و به طور ناروا اعمال گرددبنابراین آیا در موارد فوق می توان ذوالخیار را به دلیل زیان وارده مسئول شناخته و وی را ملزم به جبران خسارات واردهنمود؟ با وجود عدم حکم صریح قانونی نسبت به صیانت از حقوق من علیه خیار در موارد فوق، با بررسی دیدگاه هایمختلف حقوقدانان و تحلیل و بررسی اصل حسن نیت،قاعده لاضرر و قاعده منع سوءاستفاده از حق و نشانه های پذیرشقواعد فوق در برخی آیات قرآن کریم و قوانین کشور از جمله قانون اساسی،قانون تجارت وقانون مدنی و مواد قانونی مربوطبه خیارات، به روشنی می توان دریافت که خط و مشی قانونگذار در تدوین قوانین بر مبنای پذیرش قاعده لاضرر و قاعدهمنع سوءاستفاده از حق استوار بوده و با استنباط از موارد فوق می توان به منظور صیانت از حقوق من علیه خیار، ذوالخیاررا نسبت به سوءاستفاده از حق فسخ و ورود خسارت به من علیه خیار مسئول جبران زیان وارده به حساب آورد.پژوهشفوق با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای صورت گرفته استکلیدواژه ها
مسئولیت مدنی، حق فسخ قرارداد، من علیه خیار، سوء نیتمقالات مرتبط جدید
- تفاوت رویکرد اسلام و نظریه پردازان پست مدرن به مفهوم حقیقت دینی
- نظام انسان شناسی در اندیشه آیت الله مصباح یزدی (ره)
- تحلیل تطبیقی تصرف عدوانی و خلع ید در چارچوب آیین دادرسی ایران
- پژوهشی تدبری در کاربرد اسم جلاله«الله » در قرآن کریم با رویکردی درونقرآنی
- زیست مادرانگی در کشاکش نقشهای چندگانه: بازخوانی نقش مادر شاغل در پرتو آموزههای رضوی و روانشناسی معاصر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.