بررسی تحلیلی مباحث و اصطلاحات طب سنتی در مثنوی «من و سلوی» اثر نعمت خان عالی شیرازی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: مجله تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)، دوره: 14، شماره: 52
  • کد COI اختصاصی: JR_DEHKH-14-52_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 172
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مجید محسنی وادقانی

دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

احمد خاتمی

استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

ابوالفضل مرادی رستا

استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان قم، قم، ایران.

چکیده

مثنوی «من و سلوی» یا «سخن­عالی»، منظومه ­ای اخلاقی و عرفانی، تعلیمی و اجتماعی­ از آثار نعمت­ خان «عالی شیرازی» نویسنده، شاعر و پزشک ایرانی­ تبار شیعی قرن ۱۱و۱۲ ه ق است. «عالی» در هند می­ زیسته و در دربار اورنگ ­زیب و بهادرشاه دارای منزلتی  بوده است. او به عنوان پزشک به دربار اورنگ زیب راه یافت و به نویسندگی و شعر روی آورد و از جانب اورنگ زیب و بهادرشاه به عناوین «نعمت خان» و «مقرب خان» و «دانشمندخان» مفتخر گردید. ­مثنوی «من و سلوی» مجموعه­ ای است­ از حکایات، با موضوعات اخلاقی، عرفانی و اجتماعی. «عالی» در بخش­ هایی از این مثنوی به­ طرح مباحث پزشکی اعم از نام بیماری­ ها، حالات بیمار، شیوه­ های­ درمان، داروها و برخی گیاهان دارویی و اخلاق پزشکی پرداخته ­است، که این ­مباحث تاکنون پنهان و مغفول مانده و به آن توجهی نشده ­است. در پایان این پژوهش به این نتایج مهم دست می­ یابیم که اولا «عالی» برغم اینکه در تذکره ­ها به عنوان شاعر و نویسنده معرفی شده، از پزشکان حاذق دربار بوده و سعی داشته است با طرح مباحث پزشکی در خلال حکایات به معرفی برخی بیماری­ ها و داروها و گیاهان دارویی بپردازد. ثانیا شیوه او در آگاهی بخشی و آموزش عمومی پزشکی و اخلاق پزشکی قابل توجه و بسیار کمیاب بوده و از نظر سبکی نیز حائز اهمیت است. ثالثا این مثنوی می­ تواند در مطالعات و تحقیقات طب سنتی و روابط علمی ایران و هند مورد استفاده و بهره ­برداری قرار گیرد. در این پژوهش از روش کتابخانه­ ای استفاده شده و با بهره­ گیری از سایر کتب مرتبط به تحلیل موضوع اشاره شده در متن مورد نظر می­ پردازد.

کلیدواژه ها

من و سلوی, سخن عالی, عالی شیرازی, نعمت خان, طب سنتی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.