تحلیلی بر پذیرش اجتماعی تامین آب جهت خودکفایی گندم تا افق ۱۴۰۴ جمهوری اسلامی ایران

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش های روستایی، دوره: 10، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_JRUR-10-1_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 267
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سیدعلی اکبر عظیمی دزفولی

استادیار آینده پژوهی، موسسه پژوهش های برنامه ریزی اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی، وزارت جهادکشاورزی، تهران، ایران.

عبدالرضا رکن الدین افتخاری

استاد برنامه ریزی جغرافیایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

قدیر نظامی پور

استادیار مدیریت راهبردی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.

اوا هایدج

استاد آینده پژوهی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه کوروینوس، بوداپست، مجارستان.

بیژن نظری

استادیار آبیاری زهکشی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.

مهدی کاظم نژاد

استادیار اقتصادکشاورزی، موسسه پژوهش های برنامه ریزی اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی، وزارت جهادکشاورزی، تهران، ایران.

منوچهر فرج زاده

دانشیار اقلیم شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

هدایت فهمی

دکتری مدیریت منابع آب، وزارت نیرو، تهران، ایران.

چکیده

در شرایط منابع آبی کشور، برقراری تناسب بین امنیت غذایی متکی بر تولید داخل و امنیت آبی به عنوان دو مولفه ی اساسی امنیت ملی و پذیرش اجتماعی آن، از الزامات مشروعیت و مقبولیت سیاست ها در چارچوب ارتقای حکمروایی آب و کشاورزی تلقی می گردد. هدف این مقاله که منعکس کننده بخشی از یک آینده پژوهی یکپارچه است به دنبال پاسخ به چگونگی پذیرش دلایل ناظر بر تامین آب برای خودکفایی گندم تا ۱۴۰۴ از سوی ذی نفعان اصلی هست. بر اساس اطلاعات NETWAT مصرف آب تولید ملی گندم برآورد شده سپس بنا به نتایج کارگاه، معیارهای تایید و رد تامین آب برای خودکفایی گندم در قالب سیزده متغیر استخراج گردید. پرسشنامه ای با طیف لیکرت ۵ گزینه ای و پس از ارزیابی روایی توسط کارشناسان و برآورد آلفای کرونباخ ۷۰۴/۰ در سطح ۰۵/۰ میان ۴۷ نفر از خبرگان بخش کشاورزی و آب توزیع شد که با روش نمونه گیری خوشه ای و هدف مند انتخاب شدند. فرضیه پایین بودن میزان پذیرش µi

کلیدواژه ها

خودکفایی گندم, نیاز آبی, پذیرش اجتماعی, حکمروایی آب و کشاورزی, آینده پژوهی یکپارچه

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.