بررسی توزیع زمانی و مکانی آب قابل بارش تابستانه بر فراز جو ایران زمین

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: دهمین کنفرانس بین المللی سامانه های سطوح آبگیر باران
  • کد COI اختصاصی: RWCS10_051
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 218
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدحسن ماهوتچی

دانش آموخنه دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه تهران

مهدی خزائی

دانش آموخنه دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه تهران

چکیده

تمام بخار آب موجود در ستونی از جو(از سطح زمین تا انتهای وردسپهر) را آب قابل بارش گویند. آب قابل بارش از مهمترین عناصر موثر بر ریزش جو به ویژه بارش میباشد که شناخت رفتار آن همواره مورد توجه آب و هواشناسان بوده است. بنابراین آب قابل بارش در مطالعه ی تغییرات کوتاه و بلند مدت جو مورد توجه می باشد. به منظور محاسبه آب قابل بارش بر فراز جو ایران، از داده های ۲ درجه در ۲ درجه آب قابل بارش در سه ماهه جون، جولای و آگوست در یک دوره آماری ۱۰ ساله (۲۰۱۶ -۲۰۰۷) از مرکز ملی پیش بینی محیطی و مرکز پژوهش های جوی ایالات متحده آمریکا استفاده شده است. نتایج حاصل از مطالعه حاضر بیانگر این است که عوامل محلی به خصوص ارتفاعات و دوری و نزدیکی به دریاها از عوامل موثر در میزان تغییرات آب قابل بارش بر فراز ایران و اینکه بیشینه و کمینه میانگین آب قابل بارش بر فراز ایران در فصل تابستان به ترتیب جنوب شرق ایران و دامنه های زاگرس می باشد.

کلیدواژه ها

آب قابل بارش، ستون جو، تابستان، دامنه ی زاگرس، جنوب شرق

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.