سنگ نگاری، دما فشارسنجی و ژئوشیمی پیکریت های دره ده (خاور افیولیت ملانژ نایین)

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 25، شماره: 98
  • کد COI اختصاصی: JR_GSJ-25-98_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 335
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

نرگس شیردشت زاده

دکترا، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

قدرت ترابی

استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

رامین صمدی

دکترا، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

توماس مایسل

استاد، گروه شیمی آنالیزی و عمومی، دانشگاه مونتان ، لئوبن، اتریش

سید ندیم حسین بخاری

دکترا، گروه شیمی آنالیزی و عمومی، دانشگاه مونتان ، لئوبن، اتریش

چکیده

در منطقه دره ده (در خاور افیولیت ملانژ نایین) پیکریت ها درون زمینه ای از پریدوتیت های گوشته دیده می شوند. بر پایه مطالعات سنگ نگاری و شیمی کانی ها، این پیکریت ها شامل الیوین (کریزولیت)، کلینوپیروکسن (دیوپسید) و ارتوپیروکسن (انستاتیت) با بافت کومولایی و درصد بسیار کمی (کمتر از ۱۰ درصد حجمی) پلاژیوکلاز و کروم اسپینل به عنوان کانی های فرعی هستند. کاربرد روش های زمین دمافشارسنجی کلینوپیروکسن نشان دهنده دمای تعادلی نزدیک به ۱۰۴۰ تا ۱۲۰۵ درجه سانتی گراد و فشار ۶/۸ کیلوبار برای تبلور کلینوپیروکسن درون مذاب است. تشکیل کانی های آمفیبول و تالک و نیز نتایج دمافشارسنجی آمفیبول (در حدود ۶۷۵ تا ۷۰۰ درجه سانتی گراد و ۸/۴ تا ۵/۶ کیلوبار) نشان می دهد که این سنگ ها پس از تشکیل، همانند پریدوتیت های گوشته ای میزبانشان، در ژوراسیک درجاتی از دگرگونی ناحیه ای در حد رخساره آمفیبولیت را تحمل کرده اند. شیمی سنگ کل و ترکیب کروم اسپینل نیز موید رخداد درجات بالای ذوب بخشی گوشته و واکنش های پیشرونده مذاب بالاآمده/سنگ دیواره در یک محیط فرافرورانش (سوپراسابداکشن) هستند که در آن، مذاب تولییتی تشکیل شده است. در هنگام تشکیل چنین مذاب بالاآمده ای، طی ریزش بلورهای الیوین، پیروکسن ها و کمی پلاژیوکلاز اینترکومولوس از مذاب اولیه، پیکریت ها با بافت کومولایی درون پریدوتیت های گوشته تشکیل شده اند.

کلیدواژه ها

سنگ نگاری, دمافشارسنجی, ژئوشیمی سنگ کل, پیکریت, دره ده, افیولیت نایین

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.