تعیین حوضه آبگیر چشمه گراب با استفاده از مطالعات زمین شناسی، هیدروژئولوژیکی و بیلان
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: پانزدهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران
- کد COI اختصاصی: SGSI15_016
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1601
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی، بخش زمین شناسی دانشگاه شیراز
استادیار بخش زمین شناسی دانشگاه شیراز
چکیده
چشمه گراب واقع در 15 کیلومتری شمال غرب بهبهان، از پلانژ شمال غربی تاقدیس خائیز خارج میشود.این تاقدیس در زون زاگرس چینخورده ساده واقع شده که دارای دو پلانژ میباشد و با راستای شمال غرب –جنوب شرق در بخش جنوبی تاقدیس بنگستان قرار دارد. عمدهترین سازندهای زمینشناسی که درتاقدیسخائیز رخنمون دارند به ترتیب سنی شامل سازندهای شیل-مارنی پابده و گورپی، سازند آهکی آسماری، لای ههای گچ و مارنی سازند گچساران میباشد. تاقدیس خائیز توسط رودخانه مارون در محل تنگ تکاب به دوبخش تقربیا شرقی وغربی تقسیم شده است. به علت بالا بودن سطح تراز آب در سازندآسماری در دو جناح رودخانه مارون و وجود سازندهای نفوذناپذیر در کف و طرفین رودخانه در محل تنگه تکاب، ارتباط هیدرولیکی دو بخش شمال غربی و جنوب شرقی تاقدیس با یکدیگر قطع میگردد. چشمه گراب مهمترین تخلیه کننده بخش شمال غربی تاقدیس خائیز می باشد. با توجه به مطالعات انجام شده سه گزینه احتمالی برای تامین آب چشمه خائیز می توان در نظر گرفت که عبارتند از یال جنوبی تاقدیس بنگستان، نشت از رودخانه مارون ومخزن سد مارون و بخش شمال غربی تاقدیس خائیز. ارزیابی این گزینه ها به کمک مطالعات زمین شناسی،هیدروژئولوژی و بیلان انجام شده است. با وجود احتمال ارتباط از نظر زمین شناسی ولی به علت پایین تر بودن سطح آب زیرزمینی در آهک و شیب هیدرولیکی بسیار کم، تغذیه سیفونی از سازند آسماری در یال جنوبیتاقدیس بنگستان محتمل نمی باشد. همچنین نشت آب از مخزن سد مارون به آهک آسماری واقع در جناح راست رودخانه مارون، به خاطر وجود لایه تقریبا نفوذناپذیر آسماری میانی احتمالاً صورت نمیگیرد. از نظرهیدروژئولوژیکی و بر اساس محاسبات بیلان آبخوان، احتمالا یال شمالی تاقدیس خائیز به عنوان حوضه آبگیرچشمه گراب و تامین کننده اصلی آب چشمه گراب عمل می کند که مساحتی در حدود 32 کیلومتر مربع دارد.جهت عمومی جریان در تاقدیس خائیز، به موازات محور تاقدیس بطرف پایینترین سطح اساس فرسایش یعنی چشمه گراب میباشد.کلیدواژه ها
چشمه گراب، تاقدیس خائیز، حوضه آبگیر، بیلان آبخوان، جهت عمومی جریانمقالات مرتبط جدید
- شناسایی مناطق مستعد کانه زایی مس پورفیری با استفاده از تلفیق معیارهای دورسنجی و زمین شناسی
- بررسی خصوصیات فیزیکی در ارزیابی مقاومت کششی برزیلی نمونه های سنگ آندزیت سنندج
- مطالعه انحلال پذیری سنگ های کربناته سازند سروک (شهرستان ملکشاهی، استان ایلام)
- مطالعه محیط رسوبی و ویژگی های زمین شناسی مهندسی سنگ های کربناته سازند سروک (مطالعه موردی: شهرستان ملکشاهی، استان ایلام)
- بررسی عملکرد سنجنده استر در شناسایی دگرسانی مس پورفیری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.