بررسی تطبیقی دیپلماسی عمومی ایران و ترکیه در عراق و سوریه

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، دوره: 4، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_PSIW-4-2_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 237
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی عنایتی شبکلائی

دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات

سید اسدالله اطهری

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، دانشکده حقوق و علوم سیاسی

رحمت حاجی مینه

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، دانشکده علوم انسانی

چکیده

این مقاله درصدد است تا دیپلماسی عمومی ترکیه و ایران را در عراق و سوریه پس از تحولات این کشورها بررسی کند. ایران و ترکیه به­عنوان دو قدرت تاثیرگذار بر تحولات خاورمیانه، می­کوشند طبق ماهیت دولت­ها، اهداف و خط مشی های خود دیپلماسی عمومی­شان را در عراق و سوریه پیش ببرند. پرسش اصلی مقاله این است که دیپلماسی عمومی ایران و ترکیه در عراق و سوریه بر چه مولفه هایی استوار است؟ تحولات جدید در این کشورها چه تاثیری بر دیپلماسی عمومی ایران و ترکیه  داشته است؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیه مقاله این است که دو کشور در رقابت منطقه­ای خود از دیپلماسی عمومی و قدرت نرم در کنار قدرت سخت خود استفاده می­کنند تا بتوانند نفوذ و هژمونی منطقه ای خود را تثبیت و تقویت کنند. دو کشور از فرصت­ها و امکانات مناسب و متفاوتی برای بهره­گیری از دیپلماسی عمومی در عراق و سوریه برخوردار هستند، اما موفقیت نسبی ایران و ترکیه بستگی به استراتژی دو کشور دارد و این موفقیت­ها و ناکامی­ها همیشه و در همه زمینه­ها نیست. در این مقاله از روش کیفی با رویکرد توصیفی- تحلیلی استفاده شده است و ابزار گردآوری اطلاعات از نوع اسنادی- کتابخانه­ای است. مبنای تحلیل مولفان، منابع نظری و تجربی صاحب­نظران منطقه­ای و مطالعات و پژوهش­های مولفان است.

کلیدواژه ها

ایران, ترکیه, عراق, سوریه, دیپلماسی عمومی, قدرت نرم

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.