نحوه ضوابط زباله سوزی پسماند خطرناک
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: پنجمین همایش ملی مهندسی محیط زیست
- کد COI اختصاصی: CEE05_375
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1435
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران
چکیده
یکی از روش‌های دفع موادزائد خطرناک، روش سوزاندن می‌باشد. سوزاندن زائدات خطرناک در دمای بالا بدین سبب صورت می‌گیرد که خطر نهفته در آنها کم شده و فرآیند دفع نهایی آنها ساده تر گردد. در بسیاری از مواقع سوزاندن در دمای بالا موجب متلاشی شدن کامل آنها می‌شود، ولی اگر هم بطور کامل از بین نروند، موجب می‌شود که حجم نهایی آنها بسیار کوچک شده و هر نوع ماده مضر درون آنها خنثی گردد. نکته بسیار مهم در استفاده از سیستم زباله سوزی زائدات خطرناک این است که در حین این فرآیند می‌بایستی از ورود آلاینده‌ها به داخل هوا جلوگیری شود، چرا که مواد تشکیل دهنده آنها در هنگام سوختن گازهایی را متصاعد می‌نمایند که می‌تواند برای انسان و محیط زیست او بسیار خطرناک باشد. علاوه بر این برای دفع پسماندهای آلی جدا شده و سیالات به شدت متمرکز مانند سیالات چرب و سمی که نمی‌توان آنها را به صورت فیزیکی-شیمیایی و بیولوژیکی تصفیه کرد نیز نیاز به زباله‌سوزی داریم. سلسله مراتب مدیریت پسماندهای خطرناک بر اصل جایگزینی با تکنولوژی‌های پاکتر، محصولات پاکتر و جستجوی پتانسیل برای استفاده مجدد، بازیافت و اصلاح قبل از فرستادن برای زباله‌سوزی و دفن بهداشتی ایمن است. اکسیداسیون گرمایی در حین زباله‌سوزی، یکی از تکنولوژی‌های شناخته شده برای از بین بردن پسماندهای خطرناک در همه اشکال (جامد/ نیمه جامد/ مایع و گاز) بر اساس سیستم ورودی، برای بی‌ضرر کردن آنها به صورت غیر سمی و غیر خطرناک است. در این مقاله سعی شده است با توجه به فقدان ضوابط و استانداردهای لازم برای سیستم زباله سوزی پسماندهای خطرناک در ایران، ضوابط کارآمد برای این سیستم‌ها با توجه به طبقه بندی پسماندهای خطرناک صورت گیرد.کلیدواژه ها
پسماند خطرناک، سیستم زباله سوزی، طبقه بندی زائدات خطرناک، مکانیزم تغذیه، استانداردهای نشر آلودگیمقالات مرتبط جدید
- آسیب شناسی بافت تاریخی نمونه موردی بافت تاریخی شهر مروست
- راهبردهای باززنده سازی بازارهای تاریخی با رویکرد معماری میان افزا
- بازشناسی تاریخی میدان و عمارت عالی قاپی بناب
- بررسی روند شکل گیری و کیفیت معماری - ساختاری یادمان مقبره الشعراء تبریز
- نقش نگاره ها در بافته ای تاریخی (نمونه موردی بررسی تپه قلایچی مانایی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.