بررسی تطبیقی دیدگاه های استادان و مدیران اجرایی درباره موانع عمده مشارکت اساتید در دوره های آموزش مجازی
- سال انتشار: 1389
- محل انتشار: فصلنامه فناوری آموزش، دوره: 4، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JEIT-4-2_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 332
نویسندگان
برنامه ریزی آموزش از راه دور،گروه علوم تربیتی،دانشکده علوم انسانی،دانشگاه پیا نور تهران،تهران،ایران
گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه اصفهان ،اصفهان،ایران
گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور تهران ،تهران،ایران
گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور تهران ،تهران،ایران
گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور تهران ،تهران،ایران
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی دیدگاه اساتید و مدیران مسئول برگزاری دوره های آموزش مجازی در دانشگاه اصفهان، در رابطه با موانع مشارکت استادان در این دوره ها می باشد. هدف دیگر پژوهش، بررسی روابط احتمالی موجود بین موانع با یکدیگر است. نوع پژوهش کمی- کیفی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق، الگویی مفهومی برای دسته بندی موانع مشارکت اساتید پیشنهاد شد و موانع در سه گروه موانع شخصی، نگرشی و زمینه ای طبقه بندی گردید. سپس براساس این الگو، پرسشنامه ای محقق ساخته تهیه شده و در بین یک نمونه ۵۰ نفری از اساتید گروه های آموزشی ارائه دهنده آموزش برخط در دانشگاه اصفهان که به روش تمام شماری انتخاب شده بودند توزیع گردید. رتبه بندی موانع بر اساس آزمون فریدمن نشان داد از دیدگاه استادان، بازدارنده های زمینه ای بیشترین میزان بازدارندگی را در رابطه با مشارکت اساتید در آموزش مجازی دارند. همچنین آزمون همبستگی بیانگر وجود رابطه معنی دار مستقیم موانع با یکدیگر بود. در قسمت کیفی تحقیق نیز، محققان با ۵ نفر از مسئولان برگزاری دوره ها در دانشگاه اصفهان مصاحبه های نیمه ساختاریافته ای را بر اساس الگوی پیشنهادی انجام دادند. پس از جمع آوری اطلاعات، تحلیل یافته ها با استفاده از کدبندی و مقوله سازی صحبت های مصاحبه شوندگان انجام شد. مقایسه ی تطبیقی یافته ها بیانگر آن بود که وجود بازدارنده های زمینه ای سبب تشدید تاثیر بازدارنده ها ی نگرشی و شخصی بر کاهش مشارکت استادان می شود.کلیدواژه ها
آموزش مجازی, مشارکت اساتید دانشگاه, بازدارنده های شخصی, بازدارنده های نگرشی, بازدارنده های زمینه ای, دیدگاه اساتید, دیدگاه مدیراناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.