تحصیل ادله الکترونیکی در پرتو دگردیسی دیجیتال و استنادپذیری آن در سامانه حقوقی ایران
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: کنفرانس کسب و کار الکترونیکی در بستر دگردیسی دیجیتال
- کد COI اختصاصی: DTCONF01_046
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 464
نویسندگان
استادیار گروه حقوق کیفری و جرمشناسی دانشگاه تربیت مدرس
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
در بســتر فناوری های نوین و توســعه و ترویج روز افزون آنها، جوامع بشــری بهرغم برخورداری از فرصــتها و امکاناتی نظیر تسـهیل و تسـریع ارتباطات، با تهدیدها و چالش های عدیده و بعضـاً اسـاسـی مواجه گردیدهاند. یکی از مهمترین چالش های پیشرو، ضابطه مند نمودن این بستر در چارچوب قواعد حقوقی است. زین میان، نظامهای حقوقی همگام با دگردیسی دیجیتال و ناکارآمدی ادله اثبات سنتی در فضای الکترونیکی و مجازی، شاهد تحوّلی شگرف در خ صوص ادله اثبات دعوا بوده اند. این پژوهه، با عنایت به جایگاه ادله الکترونیکی و نقش آن در ب سیاری از دعاوی حقوقی (به ویژه در قراردادهای الکترونیکی) و کیفری (به ویژه در جرایم سایبری)،مترصّد شناسایی گستره ادله الکترونیکی بوده و از این رهگذر، راهبردهای کشف و تحصیل این ادله را از نقطه نظر فنّی مورد مداقّه قرار داده است. چه اینکه این مهم، مستلزم آشنایی با روشهای نوین کشف ادله از طریق ابزارهای الکترونیکی بوده و نادیده انگاشتن آن میتواند به منزله چشم پوشی از بسیاری از واقعیتهای این عرصه تلقی شود. از منظر حقوقی نیز، موازین ا ستنادپذیری ادله مذکوربا محوریّت قوانین و مقررات ایران تبیین و تحلیل شده ا ست. این ادله به رغم تفاوتهای شکلی با ادله سنتی، دارای ارزش برابر و استنادپذیری همانند ادله اثبات سنتی است؛ اگرچه همچنان با موانعی نظیر مشکلات ناشی از ناشناختگی هویت پدیدآورنده و دشواری انتساب مواجه است.کلیدواژه ها
ادله الکترونیکی، کشف ادله، تحصیل دلیل، فضای مجازی، استنادپذیری، تعارض ادله.مقالات مرتبط جدید
- بهره برداری از یک ریز شبکه با در نظر گرفتن یک منبع خورشیدی
- یک مدل کارآمد تشخیص نفوذ شبکه با استفاده از یادگیری ماشین
- یک روش مسیریابی جهت بهینه سازی مصرف انرژی در شبکه های حسگر بیسیمزیرآبی
- مدل سازی و شبیه سازی روش های گام متغیر در ردیابی نقطه حداکثر توان ماژول هایخورشیدی
- کاهش فضای سازگاری سیستم های خود تطبیق اینترنت اشیا با کمک یادگیریعمیق
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.