اعتبار اسناد الکترونیکی در حقوق ایران و بین الملل و تعارض آن با قوانین ایران
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: دومین کنفرانس ملی حقوق در چشم انداز ۱۴۰۴
- کد COI اختصاصی: HCHCONF02_029
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 2273
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی اصفهان
چکیده
سند الکترونیکی عبارت از داده پیامی است که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد. می خواهیمبدانیم اعتبار اسناد الکترونیکی در ایران و حقوق بین الملل تا چه میزان است و نظام های حقوقی دنیا وایران برای اعتبار بخشی به آن چه قوانینی را تنظیم و اجرایی نموده اند، بنابراین این نتیجه حاصلمی گردد که مستفاد از قوانین مدنی و تجارت الکترونیکی ایران، سند الکترونیکی به سه نوع سند رسمیالکترونیکی، سند عادی الکترونیکی با امضای ساده و سند عادی الکترونیکی با امضای مطمئن تقسیممی شود. برخلاف قانونگذار فرانسه و آمریکا، قانون ایران تعریف صریحی از سند رسمی الکترونیکی ندارد وبرای تعریف این نوع سند باید به تفسیر مقررات سنتی ناظر به اسناد کاغذی استناد کرد. در قوانین ایرانو بین الملل نیز در اعتبار بخشی به این اسناد قوانینی را پیش بینی کرده اند که این تحقیق قصد داردضمن بیان تعریف و اقسام اسناد الکترونیکی، به اعتبار اسناد الکترونیک در حقوق ایران با حقوقبین الملل بپردازد و در صورت وجود تعارض به آنها اشاره نماید.کلیدواژه ها
سند، الکترونیکی، اعتبار، تجارت، بین المللمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.