بررسی جایگاه فرهنگ در معماری و شهرسازی ایران

هر جامعه ای دارای فرهنگ خاص خود است. فرهنگ، شالوده ی معماری آن جامعه را پایه گذاری می کند و معماری آن جامعه تصویر عینی آن فرهنگ می باشد.. فرهنگ، عامل اساسی شکل گیری مرزهاست و تفاوت در معماری از تفاوت در فرهنگ نشات می گیرد. فرهنگ فرایندی ذهنی، معنوی، زیباشناسی و روشی برای زندگی و فعالیتی عملی معرفی شده است .خوب است بدانیم که معماری دارای ابعاد مادی نیز می باشد و آن همان ساختمان ها و بناهای خاطره انگیز یک ملت است که به علت ریشه داشتن در باورها و ارزش ها به عنوان فرهنگ شناخته شده و در حقیقت حلقه ارتباطی فرهنگ و معماری یک جامعه می باشد پس معماری و بناها نیز می توانند بخشی از فرهنگ یک جامعه به حساب بیایند. معماری به عنوان یکی از عمده ترین محورهایی است که در عین برآوردن نیاز انسان به سرپناه و محیط مصنوع،رابطه ای تنگاتنگ با فرهنگ برقرار می سازد. معماری به عنوان یک پدیده اجتماعی از فرهنگ نشات گرفته و بر آن تاثیر می گذارد و آینه ای است از اندیشه های انسان در رابطه با فضا، زیبایی شناسی و فرهنگ. مقاله حاضر سعی داردکه به بررسی جایگاه این مهم یعنی فرهنگ در معماری و شهرسازی ایران پرداخته و در این راستا مطالبی را ارایه نماید. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، ابتدا به بررسی تحقیقات و ارایه اسنادی در زمینه تعریف فرهنگ و معماری و تاثیر این دو بر یکدیگر می پردازد و سپس با استفاده از تحلیل تحقیقات انجام شده، جایگاه فرهنگ و ارتباط آن با معماری و شهرسازی در جامعه شناسایی شده و مشخص می گردد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، آداب و رسوم ، طراحی معماری ، شهرسازی ، معماری ایرانی