تحلیل جامع روش های شناسایی نقاط پرتصادف براساس مطالعه میدانی

باوجود اهمیت استفاده موثر روش های شناسایی نقاط پرتصادف (HSID)، فقط تعداد کمی از مطالعات، عملکرد روش های متعدد را در جهان ارزیابی کرده اند و در کشور ایران نیز تحقیق جامعی در این زمینه صورت نگرفته است. همچنین هیچ­گونه تحقیقاتی در زمینه تعیین ضرایب اهمیت آزمون­های ارزیابی در جهان صورت نگرفته است. در این تحقیق هشت روش معمول  شناسایی نقاط پرتصادف (شامل فراوانی تصادف (AF)، شاخص همسنگ خسارت مالی (EPDO) براساس ضرایب پیارک و براساس ضرایب کشور کره­جنوبی، مقدار P (مورد تایید وزارت راه­وشهرسازی)، نرخ تصادف (AR)، معیار ترکیبی، تجربی بایس (EB)، و مبتنی بر خطر اجتماعی)، براساس هفت معیار ارزیابی کمی شامل (آزمون سازگاری مکان، آزمون سازگاری روش، آزمون اختلاف رتبه­بندی کلی، آزمون امتیاز کلی، آزمون شناسایی کاذب، آزمون حساسیت و آزمون دقت) مقایسه شده اند. برای ارزیابی در مطالعات میدانی، از داده های تصادفات سه ساله محور جیرفت-کرمان  استفاده شد و نیز از تکنیک روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تعیین ضرایب اهمیت آزمون­های ارزیابی استفاده شده است. از نتایج مبتنی بر روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مشخص شد که آزمون اختلاف رتبه­بندی کلی نسبت به سایر آزمون­ها بهترین عملکرد را در شناسایی بهترین روش شناسایی نقاط پرتصادف داراست. آزمون های ارزیابی کمی نشان دادند که روش تجربی بایس، سازگارترین روش برای شناسایی مکان­های پرتصادف می باشد و روش های فراوانی تصادف و نرخ تصادف و معیار ترکیبی پس از روش تجربی بایس به علت شناسایی نقاط پرتصادف مشابه، نتایج ارزیابی برابر با همی دارند. به دنبال این روش ها، به ترتیب روش های مقدار P، شاخص همسنگ خسارت مالی براساس ضرایب پیارک، مبتنی بر خطر اجتماعی و شاخص همسنگ خسارت مالی براساس ضرایب کشور کره­جنوبی قرار دارند. نتایج نشان می­دهد که روش شاخص همسنگ خسارت مالی براساس ضرایب کشور کره­جنوبی ضعیف­ترین عملکرد را میان تمامی روش های شناسایی نقاط پرتصادف دارا می باشد. البته باید توجه کرد که نتایج براساس داده های یکی از محورهای کشور ایران بودند و عملکرد نسبی این روش های شناسایی نقاط پرتصادف ممکن است وقتی که از سایر داده های تصادف استفاده شود، تغییر کند؛ بااین وجود، نتایج با یافته­های قبلی تا حدود بالایی سازگار می­باشند.    

کلیدواژه ها:

ایمنی ، نقاط پرتصادف ، معیار رتبه ­بندی ، روش تجربی بایس ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی