بیان ژن های آپوپتوز در لنفوسیت های گاوی در پاسخ به مایع کیست هیداتید

زمینه مطالعه:  هیداتیدوز عفونتی با انتشار جهانی است که توسط سستودهای جنس اکینوکوکوس ایجاد می شود. توانایی زنده ماندن انگل به مدت طولانی در میزبان نشان دهنده آن است که انگل دارای استراتژی هایی برای فرار از سیستم دفاعی میزبان است. مرگ های ایجاد شده توسط عفونت های انگلی اغلب در اثر آسیب های بافتی است که نتیجه یک نوع مرگ سلول میزبان است که تحت عنوان آپوپتوز شناخته شده است. بنابراین مهم است که نقش آپوپتوز را که توسط انگل ایجاد و یا کنترل می شود را کشف و بشناسیم. هدف: بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی، القاء آپوپتوز و سازوکار القاء آپوپتوز مایع هیداتید گاوی بر روی لنفوسیت های گاو به عنوان سلول های کارآمد ایمنی علیه اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد. روش کار: در این پژوهش ابتدا اثر سیتوتوکسیسیتی مایع هیداتید گاوی بر روی لنفوسیت های گاو با روش MTS بررسی شد. سپس میانگین بیان ژن های آنتی آپوپتوتیک Bcl-2 و پروآپوپتوتیک Bax و شاخص آپوپتوزCaspase 3در لنفوسیت های گاوی تیمار شده با مایع کیست هیداتید بارور و غیربارور با روش Real Time PCR اندازه گیری شد. نتایج: میانگین زیستی لنفوسیت ها در گروه های تیمارشده با مایع کیست هیداتید بارور و غیربارور نسبت به یکدیگر و گروه کنترل اختلاف معنی دار (05/0 > P) داشت. میانگین بیان ژنBax در لنفوسیت های تیمار شده با مایع کیست بارور در مقایسه با لنفوسیت های تیمار شده با مایع کیست غیربارور و کنترل اختلاف معنی دار (046/0= P) داشت. اگرچه میانگین Caspase 3در این گروه بالاتر بیانشد ولی اختلاف معنی دار نبود. همچنین بیان ژن Bcl-2 در لنفوسیت های تیمار شده با مایع کیست بارور در مقایسه با غیربارور و کنترل، پائین و غیرمعنی دار به دست آمد. نتیجه گیری نهایی: این بررسی ها تعیین می کند که مولکول های مایع کیست هیداتید قادر به ایجاد آپوپتوز در سلول های ایمنی میزبان در محیط آزمایشگاهی می باشند و انگل با مهار پاسخ ایمنی میزبان از مسیر آپوپتوز، توانایی زنده ماندن به مدت طولانی را در بدن میزبان دارد.

کلیدواژه ها:

کیست هیداتید ، آپوپتوز ، Bax ، Bcl-2 ، caspase 3