اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر عواطف و رضایت از زندگی کارکنان یک سازمان نظامی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی و رضایت از زندگی کارکنان یک سازمان نظامی بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل، با طرح پیش آزمون پس آزمون است. جامعه آماری شامل کارکنان نظامی در یکی از پادگان های شهر شاهرود بود که تعداد40 نفر نمونه به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. برای هر دو گروه، تحت موقعیت یکسان آزمون­های عواطف مثبت و منفی پاناس و رضایت از زندگی داینر و همکاران، طی دو جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. سپس مهارت­های ذهن آگاهی به آزمودنی­های گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 8 هفته توسط پژوهشگر آموزش داده شد و گروه شاهد تحت هیچ آموزشی قرار نگرفت و پس از اتمام آموزش دوباره از هر دو گروه تحت یک موقعیت یکسان آزمون­های عواطف مثبت و منفی  پاناس و رضایت از زندگی داینر، اجرا شد. نتایج: نتایج نشان داد که مداخله آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی و همچنین رضایت از زندگی کارکنان نظامی شهرستان شاهرود، تاثیر معنی دار داشت و باعث افزایش عواطف مثبت و رضایت از زندگی و همچنین کاهش عواطف منفی در کارکنان شد. فرضیه ها در متغیر عواطف مثبت و عواطف منفی با تحلیل کواریانس چندمتغیری و در رضایت از زندگی با مدل تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکووا) آزمون شدند. بحث: باتوجه به نتایج این مطالعه، درنظرگرفتن برنامه ها و رویکردهای مداخله ای مبنی بر آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، درجهت بهبود کارکرد سازمان، پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ، عواطف مثبت و منفی ، رضایت از زندگی