بازنگری و بازاندیشی نقش ICT در بهبود فرایند یاددهی و یادگیری در مدارس

وجود عقل، اندیشه و تفکر در انسانها موجب تمایز وی از دیگر موجودات زنده شده است. و این مهم سبب ایجاد گستره بزرگ نظام تعلیم و تربیت در جهان است و همگام با تحولات جوامع بشری رویکردهای حاکم بر تعلیم و تربیت نیز متحول می شود.بدیهی است دست اندرکاران نظام تعلیم و تربیت بر اساس رویکردها، چشم انداز توسعه علمی و فرهنگی کشور را ترسیم می نمایند.مدارس بعنوان مهمترین جایگاه برای استقرار اهداف ایفا نقش می نمایند. مدارس موفق در قرن بیست و یکم مدارسی هستند که به دانش اموزان دو چیز را یاد بدهند: 1- ایجاد سئوال در ذهن انان 1- روشهای پژوهشی و مهارتهای ارتباطی. امروزه اعتقاد بر این است که مهمترین مهارت برای دانش اموزان در دنیای الکترونیک، مهارتهای ارتباطی است. لذا اگر شهروندان توانایی های ارتباطی داشته باشند می توانند از طریق جستجو به اطلاعات جدید دست یابند و با ایجاد تامل به یافته های جدید برسند. با عنایت به موارد فوقICT, IT از شاخصه های مهم توسعه یافتگی خواهد بود و کشورها برای حضور فعال در عرصه های علمی، فرهنگی و اعتقادی باید علوم ارتباطات و اطلاعات را سرلوحه فعالیتهای آموزش و پرورش خود قرار دهند. مقاله ی حاضر با نگاهی جدید به بازنگری و بازاندیشی نقشICTدر مدارس به نگارش درآمده و تلاش می کند با معرفی ICT و نقش آن در کلاس درس توانایی های معلمان را در شیوه های مختلف تدریس و ارتقاء سطح کیفی آموزش را بالاببرد.درک صحیح اهداف، فعالیتها و تنوع روشهای یادگیری دانش آموزان و تاثیر متقابل میان این دو به دست نخواهد آمد مگر در سایه اکتشاف، مشاوره، همکاری و همفکری، راهنمایی، طرح سئوال و ارائه جوابهای مناسب و صد البته امکان ندارد کاربردICT در کلاسهای درس را بدون توجه به تاثیر پذیری آن از باورها و اعتقادات فرد در مورد یادگیری مورد توجه قرار دهیم