اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر باورهای غیرمنطقی و کیفیت زندگی افراد وابسته به شیشه

سوء مصرف مواد و بویژه اعتیاد به مواد محرک و صنعتی که تغییردهنده خلق و خو و رفتار فرد هستند یکی از بارزترین آسیبهای روانی- اجتماعی است که به راحتی میتواند بنیان زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه را ازبین برده و پویایی و فعالیت انسانها و نیروی کار و انگیزه و علایق افراد را به مخاطره اندازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر تغییر باورهای غیرمنطقی و کیفیت زندگی افراد وابسته به شیشه انجام گردید. پژوهش حاضر مطالعهای شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه وابستگان به شیشهبودند که در سال 1142 به مراکز ترک اعتیاد شهر جهرم مراجعه داشتند. به روش نمونهگیری تصادفی، تعداد 21 نفر انتخاب و در دو گروه کنترل و مداخله به صورت مساوی و تصادفی قرار گرفتند. سپس مداخله تنها بر روی گروه آزمایش به مدت 4 جلسه 41 دقیقهای برگزار گردید. دادهها نیز با استفاده از نرمافزار آماریspssویرایش 14 ( و آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت نمرات گروه مداخله رفتار درمانی شناختی در مقایسه با گروه گواه در کاهش باورهای غیرمنطقی و افزایش کیفیت زندگی بیماران وابسته به آمفتامین معنادار است p<1/111 به نظر میرسد که آموزش رفتار درمانی شناختی به وابستگان به شیشه، در مدیریت مولفههای باورهای غیرمنطقی و کیفیت زندگی آنها موثر باشد.

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی شناختی ، باورهای غیرمنطقی ، کیفیت زندگی ، شیشه ، سوء مصرف مواد