تعیین مقاومت استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی مقاوم به متی سیلین به گندزداهای رایج

سابقه و هدف: با توجه به افزایش روز افزون شیوع و انتشار استافیلوکوکوس های مقاوم به متی سیلین و اهمیت این باکتری ها در ایجاد عفونت ها، بخصوص عفونت های بیمارستانی، شناسایی گندزداهای موثر روی استافیلوکوکوس های مقاوم به متی سیلین از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه تعیین مقاومت استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی مقاوم به متی سیلین به گندزداهای رایج می باشد. مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) 44 ایزوله استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و 140 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس از بخش های مختلف بیمارستان علامه بهلول شهر گناباد در سال 1396 تا 1397 جدا گردید. پس از تعیین فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به متی سیلین ایزوله ها، با استفاده از روش های میکرودایلوشن و دیسک دیفیوژن مقاومت ایزوله های جدا شده به دو ماده ضد عفونی کننده دکونکس و پراناسید مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در مطاله حاضر، بیشترین ایزوله های استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به ترتیب از زایشگاه و NICU جدا گردیدند. نتایج تست میکرودایلوشن نشان داد که ماده ضد عفونی کننده دکونکس MIC و MBC پایین تری نسبت به ماده ضدعفونی کننده پراناسید بود که نشان دهنده اثربخشی بهتر ماده دکونکس می باشد. نتایج دیسک دیفیوژن نشان داد که ایزوله ها دارای مقاومت بالاتری نسبت به پراناسید بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ایزوله های استافیلوکوکوس کواگولاز منفی مقاوم به متی سیلین دارای مقاومت بالاتری نسبت به ماده پراناسید بودند.

کلیدواژه ها:

دکونکس ، پراناسید ، استافیلوکوکوس کواگولاز منفی