تعیین میانگین و بررسی تغییرات پایه سطح سرمی تستسترون در زنان زیر 80 سال در شهرستان بوشهر طی سال های 1390 تا 1394
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 480
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AMSMED19_147
تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: تستسترون یک هورمون استروییدی است که در بیضه ی مردان 15-25 بار بیشتر از تخمدان زنان ساخته می شود. از جمله مهمترین تشخیص هایی که به واسطه ی سطح تستسترون صورت می گیرد، تشخیص سندروم تخمدان پلی کیستیک(PCOS)، و پیش بینی دیابت و بیماری های قلبی عروقی می باشد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میانگین و بررسی تغییرات سطح سرمی تستسترون در زنان بوشهری طی سال های 1390 تا 1394 هست. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی حاضر، طی سال های 1390 تا 1394 در شهر بوشهر روی زنان سالم مراجعه کننده به آزمایشگاه های خصوصی انجام شد. بدین منظور به مدت 5 سال و هر سال 128 زن (در مجموع 640 زن) با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و معیار ورود تستسترون نرمال، نداشتن کیست تخمدان و عدم یایسگی انتخاب شدند. نمونه های خون وریدی صبحگاه گرفته شد و در لوله هایی با درپوش قرمز جمع آوری گشت. نمونه پس از جداسازی سرم، به مدت 14 روز در 4 درجه سانتی گراد و دو ماه در 20- درجه سانتی گراد پایدار بود. نوع کیت مصرف Acculite و تست مورد استفاده الیزا و HPLC بود. داده ها جمع آوری شده، یادداشت و در نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی) و آزمون همبستگی اسپیرمن جهت سنجش تغییرات سطح تسترون در سال های متوالی با در نظر گرفتن سطح معناداری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که در مجموع 640 زن با میانگین سنی 9/7 + 27/61 در محدوده سنی 1 تا 73 سال (8 بازه 10 ساله) در مطالعه شرکت کردند. فراوانی در بازه اول (0 تا 10 سال)، بازه دوم (11 تا 20 سال)، بازه سوم (21 تا 30 سال)، بازه چهارم (31 تا 40 سال)، بازه پنجم (41 تا 50 سال)، بازه ششم (51 تا 60 سال)، بازه هفتم (61 تا 70 سال) و بازه هشتم (71 تا 80 سال) به ترتیب 25، 100، 293، 169، 43، 4، 4 و 2 بود. میانگین و انحراف معیار در 5 سال متوالی (هر سال 128 نفر) از سال 1390 الی 1394 به ترتیب 0.4/±0/925، 0/936±0/37، 0/909±0/43 ، 0/9130±0/4 ، 0/941±0/35ng/ml بود. همچنین میانگین و انحراف معیار کل 5 سال 0/93±0/930 ng/ml بود. میانگین و انحراف معیار میزان تستسترون در بازه سنی سوم به ترتیب 0/37±0/948، ng/ml بود. همچنین طبق آزمون همبستگی اسپیرمن ، رابطه خطی معناداری بین میانگین سطح تستسترون و سال مورد مطالعه وجود نداشت (831/ 0= P-value). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد میانگین سطح سرمی تستسترون در زنان شهر بوشهر نسبت به سطح جهانی آن (0/75 ng/ml ) بالاتر است که می تواند به دلیل رژیم غدایی پر نشاسته در زنان بوشهری باشد. میانگین سطح سرمی تستسترون در بازه سنی سوم (20 تا 30 سال) نزدیک ترین مقدار به میانگین کل را دارد که شاید به دلیل بالا بودن فراوانی این بازه باشد. همچنین میانگین سطح سرمی تسترون طی 5 سال متوالی تغییرات کاهشی یا افزایشی نداشته است.
نویسندگان
دلارام صفری
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
عیسی صفوی
هییت علمی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
سبحان حاجیان
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.