ارتباط فراوانی استیوپروز، استیوپنی و عوامل موثر در کاهش دانسیته استخوانی در بیماران مبتلا به برونشکتازی (غیر سیستیک فیبروزیس) پایدار درشهر قزوین در سال های 1395-1393

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,123

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_108

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: برونشکتازی، ضخیم شدگی غیر طبیعی دیواره و اتساع برونش های مرکزی و متوسط است که ناشی از چرخه معیوب عفونت ترانس مورال و التهاب با واسطه رها سازی میانجی ها می باشد. استیوپنی و استیوپروز دو عارضه ای هستند که در این بیماری رخ می دهند. ارتباط استیوپنی و استیوپروز با این بیماری را فقط دو مطالعه بررسی کرده بودند. هدف ما از این مطالعه، بررسی بیماران مبتلا به برونشکتازی غیر سیستیک فیبروزیس از نظر میزان استیوپنی واستیوپروز در شهر قزوین می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی مقطعی از سال 1393 تا سال 1395در سه مرکز فوق تخصصی ریه در شهرقزوین انجام شد. تمام بیماران مبتلا به برونشکتازی در این 3 سال که شامل 53 نفر بیمار مبتلا به برونشکتازی (غیر سیستیک فیبروزیس) بودند، وارد مطالعه شدند. مشخصات دموگرافیکی مانند سن، جنس، قد و وزن بیماران و اطلاعات مربوط به دانسیته استخوانی ستون فقرات و ران جمع آوری شد. سپس اطلاعات وارد نرم افزار SPSS (نسخه ی 20) شد و برای تحلیل داده ها از تی تست و مجذور کای استفاده شد. رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل موثر بر کیفیت زندگی بیماران با کنترل عوامل مخدوش کننده استفاده شد. آلفا برابر با 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران شرکت کننده در مطالعه بدون استیوپنی و استیوپروز 8/4± 39/4 و در گروه افراد مبتلا به استیوپنی 13/8± 42/7 و استیوپروز 10/6± 55/6 بود. در بررسی دانسیته ستون فقرات، 22/6% بیماران در رنج نرمال بودند و به ترتیب 35/8% و 41/5% مبتلا به استیوپنی و استیوپروز بودند. در بررسی استخوان ران، 26/9% نرمال و 51/9 ٪ و 21/2% به ترتیب مبتلا به استوپنی واستوپروز بودند. ارتباط معنا داری بین سن و میزان کاهش دانسیته استخوانی بدست آمد (0/001 =p). همچنین ارتباط معناداری بین جنس مونث، نمایه توده بدنی بالا و تعداد دفعات exacerbation با میزان کاهش دانسیته استخوانی وجود دارد. (0/05> P). نتیجه گیری: مطالعه ی ما همانند دو مطالعه صورت گرفته، نشان داد که کاهش دانسیته استخوان در بیماران مبتلا به برونشکتازی، عارضه نسبتا شایعی می باشد. شیوع برونشکتازی و کاهش دانسیته استخوان با افزایش سن و جنسیت زن افزایش می یابد. غربالگری مناسب و به دنبال آن درمان مناسب سبب افزایش دانسیته استخوان دراین بیماران می شود. پیشنهاد می شود مطالعاتی پیرامون جلوگیری از بروز این عارضه صورت گیرد و راهکارهایی ارایه شود.

نویسندگان

غلامرضا عزیزی

استادیار، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران

عرفان ترابی

پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.

علی امامی

دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.

رامین سامی

استادیار، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.