درمان های مبتنی بر شواهد (EBP) برای توانبخشی بلع نوزادان نارس در -- NICU مقاله مروری نظام مند
محل انتشار: هفدهمین همایش گفتار درمانی ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 909
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
STMED17_081
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: میانگین دوره ی بارداری انسان زمانی حدود 40هفته است.گاه بنابر دلایلی نظیر سبک زندگی مادر و استرسهای ناشی از آن ، دوره بارداری کمتر از حد طبیعی میگردد ،زمانی کمتر از 37هفته که سبب اطلاق شدن لفظ نارس((prematurity به نوزادان میشود. از آنجا که یکی از مهمترین مشکلات این نوزادان، نقایص در بلع و تغذیه با شیر مادر است،توانبخشی بلع آنها توجه بیشتری را به خود می طلبد.یکی از افراد موثر در توانبخشی این نارسایی ها آسیب شناس گفتار و زبان و بلع است.در این پژوهش به بررسی رویکردهای مبتنی بر شواهد که توسط آسیب شناس گفتار و زبان به نوزادان نارس و همچنین خانواده هایشان(مراقب کودک) داده میشود،خواهیم پرداخت.روش تحقیق: در این مطالعه مروری، تمامی مقالات انگلیسی زبان منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتی - proquest-- pubmed science direct google scholarو ASHA تا قبل از نوامبر 2018 برای یافتن مقالات مرتبط با NICU - feeding AND speechtherapy و evidence based practice مورد جستجو قرار گرفتند. در نتیجه این جستجو تعداد 11 مقاله یافت شدند،که پس از مطالعه دقیق چکیده آنها، 4 مقاله که با اهداف مطالعه حاضر انطباق کامل داشتند، برای نگارش پژوهش حاضر مورد استفاده قرارگرفتند.یافته ها : درمانهای شواهدمحور تاثیر چندجانبه و کارایی بالایی در پروسه درمانی نوزاد نارس دارند.بطوریکه با اعمال این شواهد در پروتکلدرمانی؛شاهد افزایش کیفیت نتیجه ی حاصله هستیم.از جمله این اثرات مثبت میتوان به تسهیل جلسات پیگیری،تعامل کودک و والد،افزایش یکپارچگی حسی و ارتقای چندبعدی مهارتهای ادراکی؛انتقال سریعتر از لوله تغذیه به تغذیه دهانی و... اشاره نمود.نتیجه گیری: وجود آسیب شناس گفتار و زبان کارآزموده و خبره در تیمدرمانی مبتنی بر شواهد نوزادنارس،کیفیت نتیجه ی حاصله را افزایش میدهد.بنابراین ارتقای سطح علمی و دانش آسیب شناس گفتار و زبان به کمک مطالعه پژوهشها و گزارشات بالینی انجام شده در سالهای اخیر،بهترین راهکار ممکن است که باید در راس پروتکلهای آموزشی قرار بگیرد.این گزارشات بالینی همان مستنداتی هستند که آسیب شناس گفتار و زبان در درمانهای مبتنی بر شواهد به آنها استناد میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان