تاثیر یک دوره تمرینات اینتروال بر سطوح سرمی BfGf و Gm-Csf در زنان مبتلا به بیماری عروق کرونری

هدف از پژوهش حا ضر برر سی تاثیر یک دور تمرینات اینتروال بر سطوح سرمی BfGf و Gm-Csf زنان مبتلا به بیماری عروق کرونری بود. بدین منظور 18 نفر از بیماران زن مبتلا به بیماری عروق کرونری به طور داوطلبانه در دو گروه تقسیم شدند. بیماران پس از توضیحات در مورد نحوه تمرین و شدت آن در پیش آزمون شرکت نمودند و سپس برنامه تمرینی را که شامل ده هفته تمرین دویدن اینتروال، سه جلسه در هفته با شدتی بین 55 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره آزمودنی ها و با تاکید بر اضافه بار تدریجی بود، انجام دادند. پس از ده هفته میزان تغییرات سطوح سرمی BfGf و Gm-Csf بررسی شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر طرح 2×2 نشان داد که گروه ها از پیش آزمون تا پس آزمون تغییرات معنی داری داشتند. گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری در سطوح سرمی BfGf و Gm- Csf داشتند. در مطالعه حاضر، به نظر می رسد بیماران مبتلا به عروق کرونری می توانند با استفاده از تمرین اینتروال با شدت متوسط به افزایش نماینده های ترمی عروق کرونری خود کمک کنند

کلیدواژه ها:

تمرین اینتروال BfGf ، Gm-Csf ، بیماری عروق کرونری