لزوم آشناسازی نقد و نقدپذیری در دانش آموزان در آموزش و پرورش بر مبنای آموزه های دینی و عقلی

هدف از پژوهش حاضر لزوم آشناسازی نقد و نقدپذیری در دانش آموزان در آموزش و پرورش پرورش بر مبنای آموزه های دینی و عقلی می باشد که با روش گردآوری و توصیفی همراه با تحلیل که از کتابها، تحقیقاتپیشین و مجلات و اینترنت که دیدگاه های صاحب نظران و پژوهش گران می باشد استفاده شده است. نقادی و نقدپذیری در جامعه از جایگاه ویژهای برخوردار است. انتقاد صحیح موجب شناخت نقاط قوت و ضعف میشود و از این طریق به پیشرفت و اصلاح امور می انجامد. برای اینکه هدف اصلی نقد که تکامل و اصلاح فرد و جامعه است و مورد تاکید دین اسلام نیز می باشد، محقق شود، لازم است نقد مبتنی بر اصول و روش های صحیح انجام شود. بهترین راه برای دست یافتن به اصول و روشهای صحیح نقد که مورد پذیرش دین اسلام نیز باشد، استفاده از متون دینی یعنی قرآن مجید و کلام معصومان، علیهمالسلام، است. با بررسی انتقادهایی که در قرآن مجید و نهج البلاغه صورت گرفته، می توانیم به اصول و روشهای نقد صحیح و سازنده پی ببریم. با نگاهی به جامعه خود متوجه می شویم بیشتر افراد در رفتارهای شخصی خود و چه در سطوح مدیریتی خود از جایگاه نقد و نقدپذیری لازم برخوردار نبوده و نقد را برنمی تابند که می توان از یک جهت به فرهنگ سازی و نهادینه سازی این امر مهم در آموزش و پرورش و بالطبع در مدارس اشاره کرد که می توان بدین امر اقدام نمود.لذا جهت آشناسازی دست اندرکاران و عوامل اجرایی و مربیان پرورشی و معلمان به ابعاد و مولفه های مختلف نقد و نقدپذیری پرداخته شده است. باشد که مورد توجه و پیاده سازی در آموزش و پرورش و برنامه درسی و تالیف کتب درسی و برنامه ریزی های اهداف و مسایل آموزشی و پرورشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

نقد ، نقد پذیری ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش