نیازسنجی کیفی مسکن برای سکونت هنرمندان

با توسعه جوامع انسانی و تغییر شیوه زندگی و سکونت مردم، توجه معماران، طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضاها ومحیط های ساخته شده افزایش یافته و نقش طراحی به عنوان ابزاری برای شکل دادن به محیط زندگی و پاسخ گویی به توقعات و نیازهای انسان اهمیت بیشتری یافته است و پژوهش های زیادی درباره چگونگی تاثیر متقابل محیط یا فضای ساخته شده برذهنیات ورفتارهای انسان، انجام شده است. اگرچه بیشتر افراد محیط اطرافشان رابه یک شکل حس می کنند،اما برداشت وادراک افراد از محیط ساخته شده همانند اثرات انگشتمان متفاوت است.همچنین ادارک افراد ازمحیط پدیده ای پویا بوده ودر طول زمان همراه باافزایش سن وآگاهی وتجربه وحتی متناسب باشغل ودانش افراد تغییرمی کند.ازسویی افراد که به محیط شکل داده وازسویی محیط به روان افراد تاثیر می گذارند.باتوجه به تاثیری که کیفیت فضا می تواند برخلاقیت ونوآوری هنرمندان داشته باشد.هدف از این پژوهش، بررسی نیازهای کیفی - محیطی مسکن افراد هنرمند،که هنرمند به عنوان انسان محاط در محیط می باشد.بنابراین چارچوب ارایه در این پژوهش الویت های خصوصیات مسکن را به معنایی که برای قشر هنرمند دارند،مرتبط می سازد. روش پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی می باشد. جامعه آماری اعضای هیات علمی ودانشجویان معماری وشهرسازی،اهل فلسفه،نقاش هاوموسیقیدانها شهر اصفهان می باشد. نمونه گیری پژوهش به صورت تصادفی ساده می باشد. تکنیک مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شده است.درنهایت براساس تحلیل تاثیرپذیرترین صفات کیفی موثر بررفع نیازهای مسکن هنرمندان مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

نیاز سنجی ، سکونت هنرمندان ، مسکن.