انتخاب و استفاده از باکتری پروبیوتیک برای استفاده در پرورش موجودات دریایی در دوره لاروی در صنعت آبزی پروری

تحقیقات پروبیوتیکی در آبزی پروری در مراحل ابتدایی توسعه است و نیازمند تحقیقات بیشتر می باشد. توسعه پایدار آبزی پروری در بخش کشاورزی، نیازمند به کارگیری تکنیک های نوین می باشد. در بین تکنیک های معرفی شده، استفاده از باکتری های مفید یا زیست یار با اهدافی نظیر بهینه سازی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب مورد استفاده در محیط پرورشی آبزیان، مصرف بهینه و افزایش کارآیی بهره برداری از آب و همچنین ارتقا عملکرد رشد آبزیان، صورت می گیرد. در حقیقت با اعمال مدیریت میکروبی در قالب بکارگیری باکتری های مفید، سازگاری بوم شناختی میزبان با محیط پرورشی افزایش یافته و بهره برداری بهینه از منابع آبی بالا می رود. لذا امکان بکارگیری مناسب از منابع آبی بخوبی فراهم گشته و کارآیی تولید بالطبع نیز افزایش می یابد. یافته های تحقیقات نشان می دهد که کنترل میکروبی و معرفی سویه های مفید باکتری ها تا چه حد در افزایش سازگاری اکولوژیکی، بقا و عملکرد رشد ماهیان مفید بوده و می تواند به عنوان یک راهبرد مهم در ارتقا و توسعه پایدار آبزی پروری کشور و استفاده مفید از منابع آبی پیشنهاد گردد. گروه های باکتری اصلی که به عنوان پروبیون بر روی پرورش میگو، خرچنگ، صدف و ماهی آزمایش شد شامل ویبریو، سودوموناس، باسیلوس و چند گونه از لاکتوباسیل بود. آزمایش های معدود با طراحی های ناقص در این زمینه صورت گرفته است، بنابراین اطلاعات موجود در این زمینه ناکافی است. آزمایشات به طور اختصاصی بر روی لارو انجام شده است، جایی که کاهش چشمگیری در بازماندگی به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، پرورش لارو ، باکتری