تبیین جلوه های طلوع نام ایران در ادبیات اروپا با تکیه بر افکار واندیشه های عطار نیشابوری در قرن نوزدهم (عصر ویکتوریا)

با بررسی ونگرشی عمیق در آثار برگزیده جهان با نام ادیبان وسخنوران نامداری مواجه می شویم که سخن هر یک به دلیل برخورداری از نکات ومضامین منحصر به فرد، بسترمناسبی را جهت نقد ،تحلیل واقتباس آثار متعدد آن ها،فراهم می آورد.در این میان روابط ومناسبات میان شرق وغرب وتاثیر پذیری آنان از یکدیگر که بستر ایجاد آثار متعددی را فراهم می آورد،امری قابل تامل وتفکر است.در این راستاعطار نیشابوری به دلیل برخورداری از روابط ومناسبات مطلوب سخنوری وبرگزیدن مضامین ومفاهیم خاص ومنحصر به فرد ، توجه ادیبان وسخنوران بسیاری را در آن سوی مرزها به سوی خود جلب نموده است. از این رو در پژوهش حاضر بر آن شدیم که به بررسی وتبیین تاثیر افکار واندیشه های این شاعربرجسته در ادبیات اروپا بپردازیم.تا دریابیم که وی در ایجاد یک فضای داستانی مناسب وساختار نظام مند آثار خویش از چه تمهیداتی بهره جسته وکلام وی تا چه حد توانسته بر مضامین ،روابط ومناسبات آثار ادیبان اروپایی تاثیر گذار باشد.

کلیدواژه ها:

عطار نیشابوری ، غرب ، شرق ، قرن نوزدهم ، عصر ویکتوریا