بررسی تنوع ژنتیکی و روابط فیلوژنتیکی گیلاس (Prunus avium) با استفاده از ژنهای کلروپلاستی accD-psaI

گیلاس گیاهی دیپلوئید از خانواده Rosaceae و زیرتیره Pronuidae و اکثر ارقام آن خودناسازگار یا دگرناسازگار میباشند. گیلاس شیرین به دلیل ترکیبات فعال زیستی آن با ویژگیهای آنتی اکسیدانی،عموما0 شامل پلی فنولها، ویتامینها، آنتوسیانین ها و کاروتنوئیدها محبوبیت زیادی دارد. با توجه به اینکه در گیاهان، DNA کلروپلاست به آرامی تکامل مییابد و نوترکیبی ژنتیکی در فرکانس های پایین اتفاق میافتد، به همین جهت ما برای تایید و تعیین وجود یا عدم وجود یکی از این نواحی و همچنین بررسی روابط فیلوژنتیک بین توالی گیاه بدست آمده با سایر گیاهان جنس Prunus و برخی گونه های نزدیک، این آزمایش را برای Pr.avium طراحی شد. ژنهای مورد بررسی accD و psaI بودند. ژن accD در مسیر بیوسنتزی اسیدهای چرب دخالت دارد و psaI نیز مربوط به فتوسیستم I است. پس از BLAST پرایمرها و انتخاب جفت پرایمر مورد نظر، سنتز صورت پذیرفت و PCR انجام گرفت. با انجام توالییابی، توالی بدست آمده توسط نرم افزار MEGA-X مورد بررسی قرار گرفت. سپس توالی مورد نظر در پایگاه NCBI، BLAST شد و از مجموع توالیهای بدست آمده، توالیهایی انتخاب شده و پس از Alignment توسط نرمافزار MEGA-X به روش Maximum Likelihood درخت فیلوژنی رسم شد و نتایج نشان داد که نمونه توالییابی شده با ژنوم کلروپلاستی به مشخصات Prunus avium cultivar Summit chloroplast بیشترین قرابت را دارد. همچنین هم ردیفی چندگانه ژن توالی یابی شده نشان از وجود جهش و پلی مورفیسم در برخی نقاط داشت. به صورت کلی میتوان نتیجه گرفت که ژنهای کلروپلاستی accD-psaI در گیاه مورد مطالعه (Prunus avium) وجود داشته و این ژنها تا حدود زیادی همچون سایر گونه های جنس Prunus حفاظت شده اند.

کلیدواژه ها:

گیلاس شیرین ، توالییابی ، ژن کلروپلاستی ، فیلوژنتیک ، همردیفی