ارتباط انسان با طبیعت در فضاهای سبز شهری و تاثیر آن بر سلامت روان

یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت محیط هر شهر، وجود فضاهای سبز عمومی است. فضاهایی که شهروندان در آن ها بتوانند با ایمنی و آسایش خاطر باهم به تعامل و گفتگو بپردازند. اما در شهرهای امروزی گسترش تکنولوژی آنچنان در روان و احساس بشر قرن بیست و یکمی آثار نامطلوب گذاشته که همبستگی ذانی و دیرینه انسان ها با طبیعت به جدایی کشیده شده و آثار آن در انسان های خموده و عصبی نمایان شده است و یگانه وجه پیوند دهنده ی بین انسان و طبیعت، پناه بردن انسان به دامان فضاهای سبز شهری است. هدف این تحقیق بررسی اهمیت وجود فضاهای سبز شهری در شهرهای امروزی و دستیابی به آثار اجتماعی و روانی این فضاها و تاثیرمثبت آن بر رابطه ی انسان و طبیعت بر یکدیگر است. در فرآیند تحقیق از روش تحلیلی_توصیفی استفاده شده و داده های مورد نیاز برای شکل گیری نظری موضوع با روش کتابخانه ای جمع آوری شده است. نتایح تحقیق نشان دهنده ی آن است که حضور مناسب طبیعت و فضاهای سبز شهری در محیط کالبدی انسان، بانضمام ارتباط وی با طبیعت سبب ارتقاء سلامت روان و ایجاد آرامش و آسایش در افراد و باعث کاهش استرس و فشارهای عصبی در جوامع می گردد.

کلیدواژه ها:

ارتباط با طبیعت ، ارتقاء سلامت روان ، فضای سبز شهری